Serdecznie witam wszystkich Czytelników :)
W najbliższą niedzielę, 9 czerwca zapraszam na spotkania ze mną i z moją książką, "Zwiastunowi z Gór" do słynnego Szczebrzeszyna :)
Po niedawnym, kwietniowym pobycie w Sanktuarium Świętego Antoniego w Radecznicy, ponownie wracam w piękne okolice Zamojszczyzny - na tereny Roztocza.
Cieszę się bardzo możliwością odwiedzenia kolejnej miejscowości na Podlasiu - tym bardziej, że nigdy wcześniej nie miałam okazji być w Szczebrzeszynie - tylko przejazdem.
I właśnie w tym czasie, w dniach dwudziestej piątej rocznicy pobytu Świętego Jana Pawła II w Zamościu - było to dokładnie 12 czerwca 1999 roku - w kościele pod wezwaniem Świętego Mikołaja będę przez całą niedzielę dzielić się świadectwem osobistych spotkań z Ojcem Świętym Janem Pawłem II podczas Pierwszej Oazy Rzymskiej - najwspanialszych Rekolekcji Oazowych mojego życia, które dane mi było przeżyć wraz z grupą ponad stu dwudziestu oazowiczów z całej Polski w sierpniu 1979 roku na zaproszenie i u boku naszego umiłowanego Papieża.
Pod koniec każdej Eucharystii przybliżę krótko tamte niezwykle piękne dni wypełnione wartościami, które czerpaliśmy z każdego słowa i gestu Jana Pawła II.
Po Mszach Świętych zapraszam wszystkich zainteresowanych do stolika z książkami.
Będzie czas na chwilę rozmowy i na wpisanie dedykacji :)))
Szczegółowe informacje podaję na afiszu.
Ojciec Święty Jan Paweł II - Zamość, 12 czerwca 1999 roku - przemówienie, fragmenty
"Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana."
(Łk 1, 45) Na szlaku naszego pielgrzymowania po polskiej ziemi spotykamy się znów
z Maryją. Jest to szczególny dar Bożej łaski, że właśnie w Zamościu, gdzie w Katedralnym Sanktuarium od pokoleń Maryja doznaje czci jako Matka Bożej Opieki, przychodzi nam obchodzić niejako drugą stację Uroczystości Jej Niepokalanego Serca.
(...) Wydarzenie bowiem, które kiedyś dokonało się na ziemi judzkiej , zawiera w sobie treść niewypowiedzianą. Oto przyszedł na świat Bóg. Stał się Człowiekiem. Za sprawą Ducha Świętego począł się w łonie Dziewicy z Nazaret, ażeby po upływie stosownego czasu narodzić się w stajni betlejemskiej.
Ale zanim to wszystko się stało, Maryja nosiła Jezusa tak, jak każda matka nosi w sobie dziecię swojego łona. Nosiła nie tylko Jego ludzkie istnienie, ale również całą Jego Tajemnicę - Tajemnicę Bożego Syna, Odkupiciela świata.
(...) Oto wraz z Maryją przychodzi Słowo Przedwieczne - Syn Boży. Przychodzi, ażeby znaleźć się pośród nas.
(...) Przychodzi, ażeby to wszystko, co stworzone, na nowo ogarnąć, aby zapoczątkować dzieło Odkupienia świata, ażeby przywrócić stworzeniu jego pierwotną świętość i godność. Przychodzi, ażeby samym swoim przyjściem ukazać nam tę szczególną godność natury stworzonej.
(...) Jeżeli dziś mówię o tej świętości i godności, to czynię to w duchu dziękczynienia Bogu, który tak wielkich dzieł dokonał dla nas, a równocześnie czynię to w duchu troski o zachowanie dobra i piękna, jakim Stwórca obdarował ten świat.
(...) Prawo, które zostało przez Boga wpisane w naturę i które można odczytać za pomocą rozumu, skłania do poszanowania zamysłu Stwórcy - zamysłu, który ma na celu dobro człowieka. To prawo wyznacza pewien wewnętrzny porządek, który człowiek zastaje i który powinien zachować. Wszelkie działanie, które sprzeciwia się temu porządkowi, nieuchronnie uderza w samego człowieka.
(...) "Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.
On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. Zechciał bowiem Bóg, aby w Nim zamieszkała cała pełnia i aby przez Niego znów pojednać wszystko z sobą.
Przez Niego - i to, co na Ziemi i to, co w Niebiosach - wprowadziwszy pokój przez Krew Jego Krzyża. (Kol 1, 16-17, 19-20) Te słowa Świętego Pawła zdają się wytyczać chrześcijańską drogę obrony tego dobra, jakim jest cały stworzony świat.
Jest to droga pojednania w Chrystusie. On przez Krew Krzyża i przez Zmartwychwstanie przywrócił światu pierwotny porządek.
(...) "Jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród rozplenia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi,
że się rozpleni sprawiedliwość." (Iz 61, 11)
(...) Zwracamy nasz wzrok ku Maryi i wołamy do Niej słowami Elżbiety: "Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana!" (Łk 1, 45)
Błogosławiona jesteś, Maryjo, Matko Odkupiciela.
Tobie dziś zawierzamy losy tej zamojskiej i polskiej ziemi i wszystkich, którzy na niej żyją
i pracują wypełniając wezwanie Stwórcy do czynienia jej sobie poddaną.
Prowadź nas Twoją wiarą w ten nowy czas, który się przed nami otwiera.
I bądź z nami wraz z Twoim Synem, Jezusem Chrystusem, który sam chce być dla nas
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz