Zaproszenie do kościoła pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła i Świętej Barbary w Bełchatowie.

Witam serdecznie :)

W najbliższą sobotę i niedzielę - Trzecią Niedzielę Wielkanocną, 22 i 23 kwietnia, z radością zapraszam wszystkich na spotkania ze mną i z moją książką, "Zwiastunowi z Gór" do kościoła Księży Sercanów pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła i Świętej Barbary w Bełchatowie.

https://sercaniebelchatow.scj.pl/

https://sercaniebelchatow.scj.pl/strony/historia-parafii

https://sercaniebelchatow.scj.pl/strony/kaplica-adoracji

https://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/12-04b.php3

Będę dzielić się krótkim świadectwem dotyczącym osobistych spotkań ze Świętym Janem Pawłem II w sierpniu 1979 roku, w sierpniu 1979 roku, podczas Pierwszych Rzymskich Rekolekcji Oazowych III-go stopnia przeżywanych na zaproszenie i u boku naszego Ojca Świętego. Postaram się przybliżyć tamten cudowny czas i opowiem o wartościach, które czerpaliśmy z każdego słowa, gestu... Z bezpośredniego kontaktu z Janem Pawłem Wielkim.

Po każdej Mszy Świętej zapraszam do stołu z książkami :) 

Z przyjemnością porozmawiam z osobami, które zainteresują się świadectwem i będę także podpisywać książki.Szczegółowe informacje, jak zawsze, podaję na afiszu.

W niedzielę 23 kwietnia przypada także wspomnienie Świętego Wojciecha Biskupa - Patrona Polski oraz Świętego Jerzego.

https://www.niedziela.pl/artykul/136556/nd/Z-Czech-przez-Polske-do-nieba

https://ruda-parafianin.pl/swi/j/jerzy.htm

Gorąco wszystkich pozdrawiam :))) Do zobaczenia w Bełchatowie :) 

                                                                                                       Joasia Jurkiewicz

Ojciec Święty Jan Paweł II, Watykan - Ostatnie Orędzie Wielkanocne Urbi et Orbi - 

                                                                                Niedziela Wielkanocna 27 marca 2005

"Mane nobiscum, Domine!" - Zostań z nami, Panie! (Łk 24, 29)

Pierwszego dnia po Szabacie - tego dnia, w którym wydarzyła się rzecz niewiarygodna - 

tymi słowami uczniowie z Emaus zapraszali tajemniczego Wędrowca, by pozostał z nimi, 

bo słońce chyliło się już ku zachodowi.

Chrystus zmartwychwstał zgodnie z obietnicą, lecz oni o tym nie wiedzieli. Niemniej słowa, które słyszeli w drodze z ust Wędrowca, coraz bardziej rozpalały ich serca. 

Dlatego prosili Go - "Zostań z nami!"

Później, gdy siedzieli przy stole podczas wieczerzy, rozpoznali Go przy łamaniu chleba.

A On zaraz potem zniknął. Pozostał im przełamany chleb, a w sercach słodycz Jego słów.

Umiłowani Bracia i Siostry, Słowo i Chleb Eucharystii - Tajemnica i Dar Paschalny - pozostają przez wieki jako nieustanna pamiątka męski, śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa! Dzisiaj, w Święto Zmartwychwstania, my także powtarzamy z wszystkimi chrześcijanami na świecie - Zostań z nami, Jezu ukrzyżowany i Zmartwychwstały!

Zostań z nami, wierny Przyjacielu i pewna Ostojo ludzkości kroczącej drogami czasu!

Ty, żywe Słowo Ojca, napełnij ufnością i nadzieją tych, którzy szukają sensu swojej egzystencji. Ty, Chlebie Życia Wiecznego, nasyć człowieka głodnego prawdy, miłości, sprawiedliwości i pokoju.

Zostań z nami, Żywe Słowo Ojca, naucz nas słów i czynów pokoju - pokoju dla Ziemi uświęconej Twoją Krwią i przesiąkniętej krwią tylu niewinnych ofiar. Pokoju dla krajów Bliskiego Wschodu i Afryki, gdzie nadal przelewa się tyle krwi. Pokoju dla całej ludzkości, której wciąż grozi niebezpieczeństwo bratobójczych wojen.

Zostań z nami, Chlebie Życia Wiecznego łamany i dzielony między współbiesiadników - obdarz nas siłą potrzebną do wielkodusznej solidarności z rzeszami, które jeszcze dzisiaj cierpią i umierają z nędzy i głodu, są dziesiątkowane przez śmiercionośne epidemie czy padają ofiarą straszliwych klęsk naturalnych. W mocy Zmartwychwstania niech i one staną się uczestnikami nowego życia.

Potrzebujemy Ciebie, Zmartwychwstały Panie, także i my - ludzie trzeciego tysiąclecia.

Zostań z nami teraz i po wszystkie czasy!

Spraw, by materialny postęp ludów nigdy nie usunął w cień wartości duchowych, które są duszą ich cywilizacji. Prosimy Cię, wspieraj nas w drodze.

W Ciebie wierzymy, w Tobie pokładamy nadzieję, bo Ty jeden masz słowa życia wiecznego!                                                                                                                                         (J 6, 68)

Mane nobiscum, Domine! Alleluja!

Wszystkim życzę radosnych Świąt Wielkanocnych!

Z Watykanu 27 marca 2005 roku, Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

                                                                                     Joannes Paulus II

Zaproszenie do parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Ostrowie Lubelskim.

Witam serdecznie :)

W pierwszą niedzielę po Świętach Zmartwychwstania Pańskiego, 16 kwietnia - jest to Niedziela Miłosierdzia Bożego - gorąco zapraszam na spotkania ze mną i z moją książką - świadectwem "Zwiastunowi z Gór" do kościoła pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i Świętego Wawrzyńca - Sanktuarium Matki Bożej Ostrowskiej 

w Ostrowie Lubelskim.

https://zabytek.pl/pl/obiekty/ostrow-lubelski-kosciol-parafialny-pw-niepokalanego-poczecia-nm

Podczas każdej Mszy Świętej będę dzielić się świadectwem osobistych spotkań z Ojcem Świętym Janem Pawłem II, które miały miejsce w Rzymie i w Castel Gandolfo na Rekolekcjach Oazowych III-go stopnia w sierpniu 1979 roku. Ta Oaza była pierwszą 

w Wiecznym Mieście - nasz umiłowany Papież był jej pomysłodawcą i Gospodarzem oraz, 

w jakimś sensie Uczestnikiem Rekolekcji, które po pewnym czasie stały się precedensem do Światowych Dni Młodzieży.

Po każdej Eucharystii zapraszam do stołu z książkami, przy którym z przyjemnością spotkam się i porozmawiam z czytelnikami. Będę także wpisywać dedykacje.

Szczegółowe informacje podaję na afiszu.

Wszystkich serdecznie pozdrawiam życząc błogosławionej Niedzieli Miłosierdzia :)))

                                                                                                    Joasia Jurkiewicz

Ojciec Święty Jan Paweł II - Ostatni List na Niedzielę Miłosierdzia Bożego - 

                                                                           Watykan, 31 marca 2005 roku

Zbliża się Niedziela Miłosierdzia Bożego. Z tej okazji pragnę przekazać moje serdeczne pozdrowienia wszystkim, którzy będą się gromadzić w krakowskim Sanktuarium 

w Łagiewnikach, aby wielbić Boga za Jego przebaczającą Miłość.

Pragnę ponownie zawierzyć tej Miłości Kościół i świat, wszystkich ludzi na całym okręgu Ziemia, a także siebie samego w mojej słabości.

Cieszę się, że w tę niedzielę rozpocznie się w Sanktuarium Wieczysta Adoracja Najświętszego Sakramentu. Nic tak jak Eucharystyczna obecność Pana nie uobecnia dzieła Miłosierdzia, jakie dokonało się przez Krzyż i Zmartwychwstanie.

Niech zatem ta obecność będzie dla wszystkich pielgrzymów źródłem mocy i nadziei.

Wszystkim czcicielom Bożego Miłosierdzia z serca błogosławię -

w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego!

Andrzej Madej OMI - "Chrystus zmartwychwstał" - Aszchabad, Wielkanoc AD 2023

Czarne zasłony spadły z oczu ziemi

nikt już człowieka nie okłamie

i na bezdroża nie wywiedzie

pustynie kwitną

zadość się staje prorokom prawdy

rany się goją a pełnia życia

powraca tam gdzie mieszkał smutek

trysnęło źródło przy którym ludzie 

swoje oblicza rozpoznają

nikt już nie wątpi że na próżno

któraś z obietnic była dana

gorczyczne ziarna rosną w drzewa

których gałęzie sięgną nieba

głosy radości w tych zaułkach

gdzie same jęki było słychać

Ojciec Święty Jan Paweł II - Rzym, 11 kwietnia 1999 - rozważanie przed modlitwą 

                                                                                             Regina Coeli, fragmenty

(...)"Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa.

On to w swoim wielkim Miłosierdziu, przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa, na nowo zrodził nas do żywej nadziei."(1 P 1,3) 

(...) Czyż można nie dostrzec jaskrawego kontrastu między wezwaniem do miłosierdzia i przebaczenia rozbrzmiewającym w dzisiejszej liturgii, a przemocą tragicznych i krwawych konfliktów...

Niech nareszcie zapanuje tam pokój! Ponawiam tu wezwanie, które dyktuje mi nie tylko wiara, ale nade wszystko rozsądek - trzeba sprawić, aby narody mogły żyć w zgodzie na swojej ziemi, aby zamilkł oręż i aby podjęto na nowo dialog!

Myślą jestem zawsze z tymi, którzy ponoszą bolesne konsekwencje wojny.

Proszę Zmartwychwstałego Pana, Księcia Pokoju, aby obdarzył nas swoim Pokojem.

Pragnę wezwać wszystkich wierzących do usilnej modlitwy o pokój, ponieważ to, co po ludzku wydaje się czasem niemożliwe, możemy otrzymać od Boga jako dar Jego Miłosierdzia, jeśli wytrwale o niego prosimy.

Wzywajmy zatem wstawiennictwa Matki Bożej. Do Niej, Matki Miłosierdzia, zwracamy się 

z błaganiem, aby pomogła nam wejść odważnie na drogę miłości i pokoju. 

(...) Niech Pokój, który Chrystus ogłosił uczniom w dniu Swego Zmartwychwstania, panuje zawsze wśród wierzących. Myślę w tej chwili zwłaszcza o tych, którzy cierpią z powodu wojny. Niech nadzieja pokoju umacnia ich w tej godzinie próby...

Ojciec Święty Jan Paweł II - Kraków Łagiewniki - 17 sierpnia 2002, 

konsekracja Sanktuarium Miłosierdzia Bożego - homilia, fragment

(...) Jak bardzo dzisiejszy świat potrzebuje Bożego Miłosierdzia! Na wszystkich kontynentach z głębin ludzkiego cierpienia zdaje się wznosić wołanie o miłosierdzie.

Tam, gdzie panuje nienawiść i chęć odwetu, gdzie wojna przynosi ból i śmierć niewinnych, potrzeba miłosiernej Miłości Boga, w której świetle odsłania się niewypowiedziana wartość każdego ludzkiego istnienia. 

Potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy. Dlatego dziś, w tym Sanktuarium, chcę dokonać uroczystego Aktu Zawierzenia Świata Bożemu Miłosierdziu.

Czynię to z gorącym pragnieniem, aby orędzie miłosiernej Miłości Boga, które tu zostało ogłoszone przez pośrednictwo Świętej Faustyny, dotarło do wszystkich mieszkańców Ziemi 

i napełniało ich serca nadzieją.

Niech to przesłanie rozchodzi się z tego miejsca na całą naszą umiłowaną Ojczyznę i na cały świat. Niech się spełnia zobowiązująca obietnica Pana Jezusa, że stąd ma wyjść "Iskra, która przygotowuje świat na ostateczne Jego przyjście." (Dzienniczek 1732)

Trzeba tę Iskrę Bożej Łaski rozniecać. Trzeba przekazywać światu ogień Miłosierdzia.

W Miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście!

To zadanie powierzam wam, drodzy Bracia i Siostry, Kościołowi w Krakowie i w Polsce oraz wszystkim czcicielom Bożego Miłosierdzia, którzy przybywać tu będą z Polski i z całego świata. Bądźcie świadkami Miłosierdzia!

Boże, Ojcze miłosierny,

który objawiłeś Swoją Miłość

w Twoim Synu Jezusie Chrystusie

i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym Pocieszycielu

- Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka.

Pochyl się nad nami grzesznymi,

ulecz naszą słabość,

przezwycięż wszelkie zło.

Pozwól wszystkim mieszkańcom Ziemi

doświadczyć Twojego Miłosierdzia,

aby w Tobie, Trójjedyny Boże,

zawsze odnajdywali źródło nadziei.

Ojcze Przedwieczny -

dla bolesnej Męki i Zmartwychwstania Twego Syna

miej Miłosierdzie dla nas i całego Świata.

Zmartwychwstał Pan! Alleluja!

Alleluja! Biją dzwony głosząc w świata wszystkie strony,

że zmartwychwstał Pan! Alleluja! Alleluja! Alleluja!

Biją długo i radośnie, że aż w piersiach serce rośnie -

triumf prawdzie dan! Alleluja! Alleluja! Alleluja!

W Majestacie Boskiej Chwały idzie Chrystus Zmartwychwstały

między uczniów swych! Alleluja! Alleluja! Alleluja!

Dzień wesoły nam dziś nastał - Pan po męce zmartwychpowstał!

Płynie pieśni ton - Alleluja! Alleluja! Alleluja!

(J 20, 1-9) Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc 

i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał i rzekła do nich: "Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono."

Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A gdy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie leżącą, nie razem z płótnami, ale oddzielnie, zwiniętą w jednym miejscu. 

Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu.

Ujrzał i uwierzył. 

Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Ojciec Święty Jan Paweł II - Wigilia Paschalna 2003 - homilia, fragmenty

"Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z Nazaretu ukrzyżowanego - powstał, nie ma Go tu!" 

                                                                                                                       (Mk 16, 6)

(...) Ta zdumiewająca wiadomość, która miała zmienić bieg historii, od tamtej pory nieprzerwanie przekazywana jest z pokolenia na pokolenie - orędzie stare, lecz ciągle nowe (...) i teraz rozlega się ono po całej Ziemi.

O wzniosła Tajemnico tej Świętej Nocy! Nocy, w której przeżywamy na nowo to przedziwne wydarzenie Zmartwychwstania! Gdyby Chrystus pozostał więźniem grobu, istnienie ludzkości i całego stworzenia niejako straciłoby swój sens. 

Lecz Ty, Chryste, naprawdę zmartwychwstałeś!

(...) W tę Noc Zmartwychwstania wszystko rozpoczyna się znowu "od początku" - stworzenie odzyskuje swe autentyczne znaczenie w planie Zbawienia. Jest to jakby nowy początek historii i Kosmosu, albowiem Chrystus zmartwychwstał "jako pierwociny spośród tych, co pomarli." (1 Kor 15, 45)

(...) W tę Świętą Noc narodził się nowy lud, z którym Bóg zawarł wieczne Przymierze we Krwi Słowa wcielonego, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego.

(...) Niech Maryja, radosny Świadek Zmartwychwstania, pomaga wszystkim postępować 

w nowym życiu i uświadomi każdemu z nas, że dawny człowiek został "współukrzyżowany" 

z Chrystusem i dlatego powinniśmy uznać, że jesteśmy ludźmi nowymi i jak ludzie nowi postępować żyjąc dla Boga w Chrystusie Jezusie.

Amen! Alleluja!

Eligiusz Dymowski OFM - "Zapiski o wschodzie słońca"

Zanim się we mnie

jasnością staniesz

niech zadrży serce 

przy pustym grobie

i wierząc

nisko pokłonię głowę

bo Zmartwychwstałeś!

Ojciec Święty Jan Paweł II - Watykan, Audiencja Generalna 9 kwietnia 1980 

                                                                   - przemówienie, fragmenty

"Oto dzień, który uczynił Pan - radujmy się w nim i weselmy!" (Ps 118 [117] 24)

Tymi słowami wyraża Kościół swą radość paschalną przez całą Oktawę Wielkanocną. Codziennie w ciągu tej Oktawy trwa ten Jeden Dzień, który uczynił Pan. Dzień, który jest dziełem Bożej mocy objawionej w Zmartwychwstaniu Chrystusa.

Zmartwychwstanie jest początkiem nowego Życia i nowego Czasu. Jest początkiem nowego Człowieka i nowego Świata.

(...) Jesteśmy potomstwem i dziedzicami tych, którzy pierwsi uczestniczyli w wydarzeniach Chrystusowej Paschy. (...) W ciągu tych dni rozważaliśmy wspólnie to, co się stało z Jezusem z Nazaretu, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu... 

Jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. I jak po tym wszystkim, trzeciego dnia, niektóre z naszych Niewiast były rano u grobu, nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiadały, że miały widzenie Aniołów, którzy zapewniają, że On żyje.

Poszli niektórzy z naszych do grobu  i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, 

ale Jego nie widzieli."(Łk 24, 19-24)

Myśmy w ciągu tych dni tak samo śledzili każdy szczegół wydarzeń, które przekazali naoczni świadkowie w całej zdumiewającej prostocie i autentyzmie ewangelicznych zapisów.

(...) Zmartwychwstanie jest Chrystusowym wejściem do Chwały. Ono mówi każdemu z nas, 

iż jest wezwany do Chwały.

(...) Życzę Wam, abyście nieśli w sobie ten Dzień, który uczynił Pan, żebyście, gdziekolwiek traficie oznajmiali: "Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi." (Łk 24, 34)

Bądźcie naprawdę świadkami Zmartwychwstania Chrystusa w dzisiejszym świecie poprzez waszą silną wiarę i wasze szlachetne zaangażowanie w autentycznym przeżywaniu chrześcijaństwa. (...) Niech będzie błogosławiony Bóg za ten Dzień, który nam uczynił.

Już czternasty miesiąc trwa okrutna wojna na Ukrainie - zbrodnicze hordy napastników-Rosjan niszczą miasta i wioski, torturują, mordują ukraińskie kobiety i dzieci... 

niektóre dzieci porywają i wywożą gdzieś na Syberię... 

Zmiłuj się, Panie, ratuj! Niech Pokój, Miłość, radość i nadzieja, którą przynosi Zmartwychwstały Jezus Chrystus zapanuje na świecie pośród całej ludzkości, niech ustaną wojny, niech nikt nie podnosi zbrodniczej ręki na brata... 

Zwycięzco śmierci, piekła i szatana - zapanuj w sercu każdego człowieka...

Według słów umiłowanego Jana Pawła Wielkiego:

"Prawdziwie niezwykła jest ta Noc, w którą jaśniejące światło Zmartwychwstałego Chrystusa ostatecznie zwycięża moc mroków zła i śmierci oraz rozpala na nowo w sercach ludzi wierzących nadzieję i radość.

Módlmy się do Pana Jezusa, aby świat zobaczył i uznał, że dzięki Jego męce, śmierci 

i Zmartwychwstaniu to, co uległo zniszczeniu, zostaje odbudowane, to co było stare, odnawia się i wszystko powraca - jeszcze piękniejsze - do swej pierwotnej doskonałości."

Andrzej Madej OMI - "Zwycięstwo" - Aszchabad, wiosna 2022

Ty który gasisz gniew

i dajesz siłę by nie podnieść z ziemi

kamienia który celnie trafił

i dajesz jeszcze więcej siły

by nie odrzucić kamienia tam

skąd poszybował ku nam

nienawiść gasisz gdy się rozpaliła

a ogień gniewu przemieniasz w modlitwę

milczenie dajesz upokorzonym

przybliż zwycięstwo i przywróć nadzieję

że ponad przekleństwo 

jest błogosławieństwo

Julian Tuwim - "Przyjście"

Uciszcie się, uciszcie się,

połóżcie dłonie na sercach -

przez łąki kroczy Jasny Zjaw,

jak cień po bladych kobiercach.

Uciszcie się, uciszcie się -

zbliża się Pasterz z oddali,

a w ręce ma błękitny Krzyż,

a na nim krople korali.

Uciszcie się, uciszcie się,

padnijcie na kolana!

Hosanna! - mówcie - chwała Mu!

Witajcie śpiewem Pana!

Ludu mój, ludu... Cóżem ci uczynił... - Wisi na Krzyżu Pan, Stwórca nieba...

Święty Jan Paweł II 

"Na drogach ludzkich sumień, nieraz tak trudnych i tak bardzo powikłanych, Bóg postawił wielki drogowskaz, który życiu ludzkiemu nadaje kierunek i ostateczny sens. 

Jest nim Krzyż Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Ave Crux! Bądź pozdrowiony, Krzyżu Chrystusa!"

"Nie pytaj oliwkowych drzew..." - Eligiusz Dymowski OFM

Nie pytaj oliwkowych drzew

o tamtą noc

ich spojrzenia musiały 

przecież się spotkać

kontempluj Ciszę

bardziej niż słowa

przemawiają rozdarte korzenie

Miłości

złączonej z cierpieniem

Ojciec Święty Jan Paweł II - Tajemnica Krzyża - Litwa, Góra Krzyży, 

                                                 7 września 1993 - homilia, fragmenty

Tajemnica wywyższenia Krzyża - centralna tajemnica historii zbawienia.

(...) Tak, Syn Człowieczy został wywyższony na krzyżu Golgoty - a było to piętnem hańby. Ludzie Go zhańbili, skazali na śmierć krzyżową. Jako człowiek "uniżył samego siebie stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej." (Flp 2,8) Był posłuszny ludziom - wszystkim, którzy wydali na Niego wyrok i którzy go wykonali.

(...) Jednakże krzyż jest równocześnie "wywyższeniem". Zapowiadając własną śmierć na Golgocie, śmierć krzyżową, Chrystus powiedział: "Potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego." (J 3, 14)

Tak. Został wywyższony. To wywyższenie na krzyżu otwarło przed Chrystusem szczególny horyzont. Horyzont Krzyżowej Ofiary ogarniał nie tylko Jerozolimę, ale cały świat: 

"Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie." (J 12, 32)

A zatem - to, co po ludzku jest wyniszczeniem śmiertelnym - w horyzoncie Chrystusowej Ofiary jest objawieniem Bożej mocy - mocy Odkupienia, mocy zbawczej.

"Potrzeba, aby wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne." (J 3, 14-15)

Sam Chrystus zapewnia nas o tym, że w Jego Krzyżu na Golgocie otwiera się horyzont życia wiecznego dla świata, dla człowieka żyjącego w tym świecie, a zarazem poddanego konieczności umierania.

(...) Ponad śmiercionośną nienawiścią, jak rozpętała się również na naszym europejskim kontynencie, jest Miłość. Jest to ta Miłość, jaką Bóg umiłował świat w Chrystusie Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym.

Krzyż jest znakiem tej Miłości. Krzyż jest znakiem życia wiecznego w Bogu.

(...) Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca. Świat został przez niego zbawiony.

W Nim został wywyższony człowiek, nawet ten najbardziej poniżony i zdeptany.

Bądź pozdrowiony Krzyżu Chrystusa! Ave Crux!

"Modlitwa w czasie wojny" - Andrzej Madej OMI, Aszchabad, marzec 2022

Ogień tej wojny niechaj się stanie o Chryste

gorejącym krzewem

ziemia na której stoimy jest Boża

nienawiść zamroczyła oczy wielu

niczym bielmo ślepoty

ratuj Panie

od miesiąca

przyglądamy się jak ludzie zabijają ludzi

zmiłuj się nad nami

ziemia rozstępuje się pod naszymi stopami

modlitwa zamiera na naszych ustach

Krzyżu Chrystusa bądźże pochwalony,

na wieczne czasy bądźże pozdrowiony -

Gdzie Bóg, Król świata całego

dokonał życia swojego.

Krzyżu Chrystusa bądźże pochwalony,

na wieczne czasy bądźże pozdrowiony -

Ta sama Krew Cię skropiła,

która nas z grzechów obmyła.

Krzyżu Chrystusa bądźże pochwalony,

na wieczne czasy bądźże pozdrowiony -

Z Ciebie moc płynie i męstwo,

w Tobie jest nasze zwycięstwo.

Wigilia Paschalna 1966 - Karol Wojtyła - fragmenty

DRZEWO mówiło tak:

nie lękaj się, gdy umieram - nie lękaj się ze mną umrzeć,

nie lękaj się śmierci - bo patrz, odżywam: śmierć tylko dotknęła kory.

Nie lękaj się ze mną umrzeć i odżyć. Zasklepi się znak.

Dojrzeje w nim wszystko na nowo - 

i owoc nie opadnie ciężarem własnym.

DRZEWO odda owoce Temu, kto je szczepił - 

będziecie pożywać owoce wyrosłe na Mnie, Zranionym Drzewie.

(...) Ożyje woda, ożyją drzewa, OŻYJE  ZIEMIA, stanie się obrzędem - 

wprowadzi cię poza krąg umierania, jaki w niej samej tkwi.

Czyż konieczność ŻYCIA - jak mówi ziemia i woda każdej wiosny nie jest

                                                                       głębsza niż konieczność śmierci?

- tak mówią ziemia i woda, szemrząc do siebie wzajemnie.

(...) Jest taka Noc, gdy czuwając przy Twoim grobie, najbardziej jesteśmy 

                                                                                                        Kościołem -

jest to noc walki, jaką toczy w nas rozpacz z nadzieją:

ta walka wciąż się nakłada na wszystkie walki dziejów,

napełnia je wszystkie w głąb

(wszystkie one - czy tracą swój sens? czy go wtedy właśnie zyskują?)

Ten nocny obrzęd ziemi dosięga swego początku.

Tysiąc lat jest jak jedna Noc - Noc czuwania przy Twoim grobie.