(Jl 2, 12-18) A zatem jeszcze teraz - wyrocznia Pana:
Nawróćcie się do Mnie całym sercem przez post, płacz i lament.
Rozdzierajcie jednak wasze serca, a nie szaty!
Nawróćcie się do Pana, waszego Boga!
Bo On jest litościwy i miłosierny, nieskory do gniewu i bogaty w miłosierdzie,
lituje się na widok nieszczęścia.
Kto wie? Może ulituje się i pozostawi po sobie błogosławieństwo plonów
na ofiary pokarmowe i płynne dla Pana, waszego Boga?
Dmijcie w róg na Syjonie, ogłoście święty post! Zwołajcie uroczyste zgromadzenie!
Zbierzcie lud, zwołajcie święte zgromadzenie,
wezwijcie starców, zbierzcie dzieci i niemowlęta!
Niech wyjdzie oblubieniec ze swojej komnaty i oblubienica ze swojego pokoju!
Między przedsionkiem i ołtarzem niech płaczą kapłani, słudzy Pana!
Niech mówią: Przebacz, Panie Twojemu ludowi!
Nie wydawaj na pośmiewisko Twojego dziedzictwa,
nie pozwól, aby panowały nad nim ludy!
Czemu mają mówić między narodami: Gdzie jest ich Bóg?
Wtedy obudziła się w Panu zazdrość do Jego ziemi i okazał litość swojemu ludowi.
Ojciec Święty Jan Paweł II - Środa Popielcowa 2 lutego 2001 -
Watykan, Audiencja Generalna - katecheza, fragmenty
"Nawróćcie się do waszego Boga, On bowiem jest łaskawy i miłosierny"
To wezwanie liturgiczne rozbrzmiewa w naszym sercu dziś, w Środę Popielcową, kiedy wchodzimy na wielkopostny szlak. Prowadzi on nas do Triduum Paschalnego - żywej pamiątki męki, śmierci i Zmartwychwstania Pańskiego stanowiącego rdzeń Tajemnicy naszego Zbawienia.
(...) Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz.
Tradycyjny obrzęd posypania głów popiołem, który dziś ponawiamy, ma zawsze głęboką wymowę - przejmujące są słowa, które mu towarzyszą.
W swej prostocie przypomina on o kruchości ziemskiego życia - wszystko przemija i skazane jest na obumarcie. Jesteśmy przechodniami na tym świecie, przechodniami, którzy nie powinni zapominać o swym prawdziwym i ostatecznym celu - o Niebie.
Istotnie - jesteśmy prochem i w proch się obrócimy, jednak na tym nie wszystko się kończy. Człowiek stworzony jest na obraz i podobieństwo Boże, przeznaczony jest do życia wiecznego. Jezus otwarł dostęp do niego dla każdego człowieka przez swą śmierć na krzyżu.
(...) Wielki Post stanowi sprzyjającą okazję do rozbudzenia w sobie autentycznej wiary
i przywrócenia zbawiennego kontaktu z Bogiem oraz bardziej wielkodusznego życia Ewangelią. Środki pozostające do naszej dyspozycji są zawsze te same - modlitwa, post
i pokuta, a także jałmużna, to znaczy dzielenie się z potrzebującymi tym, co posiadamy -
w tych tygodniach powinniśmy jednak intensywniej z nich korzystać.
(...) Czuwajcie i módlcie się - to polecenie Chrystusa jest aktualne w każdym okresie, ale wydaje się jeszcze bardziej wymowne i trafne na początku Wielkiego Postu.
(...) Kto kocha Boga, nie może zamykać oczu na cierpienie i nędzę dotykające ludzi i narody. Czyż kontemplacja Oblicza ukrzyżowanego Pana nie powinna prowadzić do rozpoznawania Go i służenia Mu w człowieku cierpiącym i opuszczonym? Jezus zapraszając nas, byśmy trwali przy Nim czuwając i modląc się, domaga się również, byśmy miłowali Go w naszych braciach i przypomina nam, że "Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili." (Mt 25, 40)
Owocem głębokiego przeżywania Wielkiego Postu będzie zatem większa powszechna miłość.
Niechaj Maryja - wzór posłusznego wsłuchiwania się w głos Ducha Świętego - prowadzi nas pokutną drogą, którą dziś podejmujemy. Niech nam pomaga korzystać z bezcennych możliwości, jakie ofiarowuje nam Kościół, byśmy mogli przygotować się godnie do obchodów Misterium Paschalnego.
Franciszek Karpiński - "Do Świętych Polaków Patronów Polski" - 1792
Święci niebieskiej mieszkańcy krainy!
Do was bieżymy w czasie złej godziny,
których za własnych współziomków ogłasza
Ojczyzna nasza.
Po tejże ziemi z namiście chodzili!
Z tych samych źródeł wodę naszą pili.
Polska was matka mlekiem swym karmiła,
rola żywiła...
Wspomnijcie Bracia! Na wasze rodaki!
Książęta niebios! Na liche żebraki!
Dobrego Boga błagajcie za nami
swemi prośbami.
Jeśli głód, wojna i powietrze srogie
nawiedzić zechcą królestwo ubogie,
brońcie nas stojąc na kraju granicy,
Święci Strażnicy!
Boże! Ta prośba będzie uiszczona,
jako przez Twoich Przyjaciół czyniona
i zasługami wiecznie wspierana
Chrystusa Pana!
