na wieczne czasy bądźże pozdrowiony!
Z Ciebie moc płynie i męstwo,
w Tobie jest nasze zwycięstwo!"
"Krzyż i dziecko" - Cyprian Kamil Norwid
Ojcze mój, twa łódź
wprost na most płynie -
Maszt uderzy! - Wróć!
Lub wszystko zginie.
Patrz jaki tam krzyż,
krzyż niebezpieczny!
Maszt się niesie wzwyż,
most mu poprzeczny.
Synku, trwogi zbądź!
To znak Zbawienia -
płyńmy, bądź co bądź!
Patrz jak się zmienia!
Oto wszerz i wzwyż
wszystko toż samo -
Gdzież podział się krzyż?
Stał się nam bramą!
Tajemnica Krzyża - Ojciec Święty Jan Paweł II, 7 września 1993 roku, Litwa
Zapowiadając własną śmierć na Golgocie, śmierć krzyżową, Chrystus powiedział: "Potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego"(J 3, 14). Tak, został wywyższony. To wywyższenie na krzyżu otwarło przed Chrystusem szczególny horyzont. Horyzont krzyżowej ofiary ogarniał nie tylko Jerozolimę, ale cały świat. "Ja, gdy zostanę nad Ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie". (J 12, 32) A zatem, to, co po ludzku jest wyniszczeniem śmiertelnym, w horyzoncie Chrystusowej Ofiary jest objawieniem Bożej mocy - mocy Odkupienia, mocy zbawczej. "Potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy miał życie wieczne."(J 3, 14-15)
Sam Chrystus zapewnia nas o tym, że w Jego krzyżu na Golgocie otwiera się horyzont życia wiecznego dla świata, dla człowieka żyjącego w tym świecie, a zarazem poddanego konieczności umierania. Sam Chrystus nas o tym zapewnia, gdy mówi: "Tak (...) Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne."(J 3, 16) (...) Krzyż jest znakiem życia wiecznego w Bogu.(...) Bóg Go wywyższył i darował Mu Imię, które jest ponad wszelkie imię. Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca. Świat został przez Niego zbawiony. W nim został wywyższony człowiek, nawet ten najbardziej poniżony i zdeptany. (...) Bądź pozdrowiony Krzyżu Chrystusa! Ave Crux!
Tajemnica Krzyża - Ojciec Święty Jan Paweł II, 7 września 1993 roku, Litwa
Zapowiadając własną śmierć na Golgocie, śmierć krzyżową, Chrystus powiedział: "Potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego"(J 3, 14). Tak, został wywyższony. To wywyższenie na krzyżu otwarło przed Chrystusem szczególny horyzont. Horyzont krzyżowej ofiary ogarniał nie tylko Jerozolimę, ale cały świat. "Ja, gdy zostanę nad Ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie". (J 12, 32) A zatem, to, co po ludzku jest wyniszczeniem śmiertelnym, w horyzoncie Chrystusowej Ofiary jest objawieniem Bożej mocy - mocy Odkupienia, mocy zbawczej. "Potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy miał życie wieczne."(J 3, 14-15)
Krzyż! Jedyna, ostoja, opieka, otucha!... O święty Znaku Zbawienia, Znaku Miłosierdzia i Łaski!(...)
In Nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti... Dłoń ludzka znaczy Krzyż Święty wielbiąc Trójcę Przenajświętszą, a przyroda, świat cały, stworzenie wszelkie odpowiada: Amen. Niech się stanie.
O Święty Znaku Krzyża, puklerzu mocny, zaszczycie bezpieczny!(...) Ptak lecący rysuje na niebie skrzydłami swoimi krzyż. Krzyż tworzą promienie miesiąca i gwiazd śledzone zmrużonym okiem. Obraz krzyża czynią: człowiek płynący, maszt przecięty reją, rękojeść sochy i miecza...(...) Wszędzie krzyż! Wszędzie jego podobieństwo! Człowiek modlący się składa ręce w krzyż lub rozciągając ramiona czyni krzyż z samego siebie...(...)
Od początku świata Krzyż jest rozstajem, na którym mijają się życie i śmierć - przeto owocem Jego Zmartwychwstanie...(...) Ponad światem i wszechświatem, ponad Ziemią i gwiazdami, nad wszystkim, co żyje i umiera, rodzi się i znika władanie sprawuje Krzyż. Krzyż, widomy Znak Boga Przedwiecznego. Więc cóż może grozić człowiekowi uzbrojonemu w ten Znak?(...) ...kto posiadł niezbitą pewność istnienia Bożego, staje się panem wolnym, ufnym, spokojnym, radosnym i mężnym. Nic mu nie straszne ni dziwne. Każda go droga dowiedzie do celu, bo Bóg jest wszędzie i na każdej drodze...
Od początku świata Krzyż jest rozstajem, na którym mijają się życie i śmierć - przeto owocem Jego Zmartwychwstanie...(...) Ponad światem i wszechświatem, ponad Ziemią i gwiazdami, nad wszystkim, co żyje i umiera, rodzi się i znika władanie sprawuje Krzyż. Krzyż, widomy Znak Boga Przedwiecznego. Więc cóż może grozić człowiekowi uzbrojonemu w ten Znak?(...) ...kto posiadł niezbitą pewność istnienia Bożego, staje się panem wolnym, ufnym, spokojnym, radosnym i mężnym. Nic mu nie straszne ni dziwne. Każda go droga dowiedzie do celu, bo Bóg jest wszędzie i na każdej drodze... 
"Modlitwa upadającego" - Eligiusz Dymowski OFM
A jeśli wiara się wypali
jak sucha trawa na ugorze
to daj mi chociaż w szumie wiatru
stóp Twoich dotknąć
Święty Boże...
"Litania" - Julian Tuwim
Modlę się, Boże, żarliwie,
modlę się, Boże, serdecznie
- za krzywdę upokorzonych,
- za drżenie oczekujących,
- za wieczny niepowrót zmarłych,
- za konających bezsilność,
- za smutek niezrozumianych,
- za beznadziejnie proszących,
- za obrażonych, wyśmianych,
- za głupich, złych i maluczkich,
- z tych, co biegną zdyszani
do najbliższego doktora,
- za tych, co z miasta wracają
z bijącym sercem do domu,
- za potrąconych grubiańsko,
- za wygwizdanych w teatrze,
- za nudnych, brzydkich, niezdarnych,
- za słabych, bitych, gnębionych,
- za tych, co usnąć nie mogą,
- za tych, co śmierci się boją,
- za czekających w aptekach,
- i za spóźnionych na pociąg
ZA WSZYSTKICH MIESZKAŃCÓW ŚWIATA -
za ich kłopoty, frasunki,
troski, przykrości, zmartwienia,
za niepokoje i bóle,
tęsknoty, niepowodzenia...
Za każde drgnienie najmniejsze
co nie jest szczęściem, radością,
która niech ludziom tym wiecznie
przyświeca jeno życzliwie -
Modlę się, Boże, serdecznie,
modlę się, Boże, żarliwie!
"Litania" - Julian Tuwim
Modlę się, Boże, żarliwie,
modlę się, Boże, serdecznie
- za krzywdę upokorzonych,
- za drżenie oczekujących,
- za wieczny niepowrót zmarłych,
- za konających bezsilność,
- za smutek niezrozumianych,
- za beznadziejnie proszących,
- za obrażonych, wyśmianych,
- za głupich, złych i maluczkich,
- z tych, co biegną zdyszani
do najbliższego doktora,
- za tych, co z miasta wracają
z bijącym sercem do domu,
- za potrąconych grubiańsko,
- za wygwizdanych w teatrze,
- za nudnych, brzydkich, niezdarnych,
- za tych, co usnąć nie mogą,
- za tych, co śmierci się boją,
- za czekających w aptekach,
- i za spóźnionych na pociąg
ZA WSZYSTKICH MIESZKAŃCÓW ŚWIATA -
za ich kłopoty, frasunki,
troski, przykrości, zmartwienia,
za niepokoje i bóle,
tęsknoty, niepowodzenia...
Za każde drgnienie najmniejsze
co nie jest szczęściem, radością,
która niech ludziom tym wiecznie
przyświeca jeno życzliwie -
Modlę się, Boże, serdecznie,
modlę się, Boże, żarliwie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz