"Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami" - Pierwsza Niedziela Adwentu - Zaproszenie do parafii Wszystkich Świętych w Bobowej.

(Łk 21, 25-28, 34-36)

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Będą znaki na Słońcu, księżycu i gwiazdach, a na Ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających Ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.

Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i spraw doczesnych, żeby ten dzień nie spadł na was znienacka, jak potrzask. 

Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej Ziemi.

Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym.  

Witam wszystkich Czytelników na początku grudnia, w Pierwszą Niedzielę Adwentu 

i serdecznie zapraszam do kolejnej miejscowości, w której będę pierwszy raz w życiu - 

to sięgająca swym początkiem pierwszej połowy XIV-go wieku położona w Małopolsce, 

w pobliżu Nowego Sącza i Gorlic Bobowa. 

http://www.bobowa.pl/historia-i-tradycje-gmina-bobowa/

Na początku każdej Eucharystii przez całą niedzielę, 1 grudnia, w kościele pod wezwaniem Wszystkich Świętych będę dzielić się świadectwem dotyczącym Pierwszej Oazy Rzymskiej przeżywanej w sierpniu 1979 roku na zaproszenie i u boku Świętego Jana Pawła II, który był nie tylko pomysłodawcą tego niezwykłego przedsięwzięcia, ale także Gospodarzem i po części najważniejszym Uczestnikiem  oazowych spotkań.

https://parafia.bobowa.pl/kosciol-parafialny/

https://parafia.bobowa.pl/obraz-malczewskiego-ukrzyzowanie/

https://parafia.bobowa.pl/kosciol-sw-zofii-3/

Postaram się przybliżyć w krótkiej wypowiedzi atmosferę tamtych najwspanialszych Rekolekcji Oazowych mojego życia - opowiem o wartościach, jakie czerpaliśmy z osobistych spotkań z Ojcem Świętym, którego nazywaliśmy Zwiastunem z Gór, a każde słowo Jego słowo i gest zapadało w serce i często stawało się drogowskazem na ścieżkach życia.

Po Mszach Świętych zapraszam na chwilę spotkania, rozmowy przy stoliku z książkami - chętnie porozmawiam, odpowiem na pytania. Będę także wpisywać dedykacje. 

Książka "Zwiastunowi z Gór", która powstała w trzydzieści dwa lata po Pierwszej Oazie Rzymskiej, jest moim zapisanym świadectwem - dziennikiem tamtych przepięknych trzech tygodni oazowych wypełnionych spotkaniami z naszym umiłowanym Ojcem Świętym Janem Pawłem II, a także zwiedzaniem, dotykaniem pierwszych wieków chrześcijaństwa... 

Rzym, Castel Gandolfo, Capranica, Mentorella, Asyż, Monte Cassino... Tak wiele darów otrzymałam i bardzo pragnę dzielić się tym dobrem.

Szczegółowe informacje podaję na afiszu. 

Gorąco wszystkich pozdrawiam :)))                                               Joasia Jurkiewicz

Ojciec Święty Jan Paweł II - Watykan, Plac Świętego Piotra - 

                                                         Pierwsza Niedziela Adwentu, 

Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański - 2 grudnia 2001, fragmenty

(...) Chrystus jest Alfą i Omegą - Początkiem i Końcem. Dzięki Niemu historia ludzkości pielgrzymuje niejako ku wypełnieniu się Królestwa, które On sam zapoczątkował poprzez swoje Wcielenie i swoje zwycięstwo nad grzechem i śmiercią.

Dlatego Adwent jest synonimem nadziei - nie daremnym oczekiwaniem na jakiegoś bezosobowego boga, lecz konkretną i niezawodną ufnością w powrót Tego, który już raz do nas przyszedł - Oblubieńca, który swoją Krwią przypieczętował zawarte z ludzkością wieczne Przymierze.

Jest to nadzieja, która pobudza do czujności - cnoty wyróżniającej ten szczególny okres liturgiczny. Do czujności w modlitwie ożywianej pełnym miłości oczekiwaniem; czujności wyrażającej się w dynamice konkretnej miłości, której towarzyszy świadomość, że Królestwo Boże przybliża się tam, gdzie ludzie uczą się żyć jak bracia.

(...) "Na końcu czasów - mówi Pan - góra Świątyni Pańskiej stać będzie mocno na szczycie gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną [...] 

Swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy.

Naród przeciwko narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny. 

(Iz 2, 2-4) 

Te słowa zawierają obietnicę pokoju, który obecnie, bardziej niż kiedykolwiek jest potrzebny ludzkości, a zwłaszcza Ziemi Świętej, z której także i dziś docierają, niestety, bolesne 

i niepokojące wiadomości. Oby słowa proroka Izajasza natchnęły myśli i serca wierzących oraz ludzi dobrej woli...

(...) To błaganie o pokój zawierzam Maryi - Dziewicy czuwającej i Matce nadziei.

(...) Niech Ona prowadzi nas na tej drodze pomagając każdemu człowiekowi i wszystkim narodom kierować spojrzenia na Górę Pana - symbol ostatecznego tryumfu Chrystusa 

i nadejścia Jego Królestwa Pokoju.

Karol Wojtyła - "MATKA" - część 4 SKUPIENIE  DOJRZAŁE - 1950

Są takie chwile u matek, gdy tajemnicę człowieka

odsłania im w źrenicach pierwszy głęboki błysk 

jakby dotknięcie serca za cienką falą wzroku -

pamiętam błyski takie, które minęły bez echa,

a we mnie miejsca starczyło na prostą zaledwie myśl.

Synu mój trudny i wielki, Synu mój prosty,

przywykłeś we mnie na pewno do myśli wszystkich ludzi -

w cieniu tych myśli czekasz głębokiej chwili serca,

która się w każdym człowieku inaczej zaczyna

- a we mnie jest pełnia matki - 

i pełnią tą nigdy się nie utrudzi.

Ty zaś taką chwilą objęty już nie zaznajesz zmian

i w taką wciągasz prostotę to wszystko, co we mnie zostało,

że jeśli matki w oczach swych dzieci błysk serca rozpoznają,

to ja w Twej Tajemnicy cała skupiona trwam.