Z papieżem przy ognisku i… w sercu
przez PSPO
Nic dziwnego, że tynieckie wydawnictwo z zapałem zajmuje się osobą Jana Pawła II. Oczywiście, był Polakiem, więc wszyscy jesteśmy świadomi jakiegoś rodzaju pokrewieństwa; ale św. Jan Paweł II to Karol Wojtyła – krakowski metropolita, krakowski kardynał… Ten sam, który przyjeżdżał do Tyńca na rekolekcje i rozmowy, po to, by odetchnąć, odpocząć i zaczerpnąć z ducha skupienia, tak ściśle związanego z życiem mniszym. Wszyscy to wiemy (a jeśli nie, to zaglądajmy do wspomnień ojca Leona!); a są wśród nas ludzie, których ścieżki Jan Paweł II przeciął osobiście…
Do takich osób należy pani Joanna Jurkiewicz, której
książkę „Zwiastunowi z Gór. 1. Oaza w Rzymie
— moje wspomnienia” Wydawnictwo TYNIEC opublikowało w zeszłym roku. Tytuł
ma charakter opisowy, więc oczywiście możemy się domyślić, o czym ten tom
opowiada, ale w żadnym razie nagłówek nie oddaje bogactwa doświadczenia, którym
dzieli się pani Joanna. Zresztą, w miarę przewracania kolejnych stron zyskuje
na sile przekonanie, iż nawet najdłuższe godziny rozmów o Świętym Papieżu nie
nasycą pragnienia Autorki, by przekazywać dalej orędzie radości. Cała książka
daje jasne świadectwo, że radość jest pierwszym nośnikiem Ewangelii. Dobra
Nowina, euangélion, tak właśnie się rozprzestrzenia — przez wieloraką
radość, która nie cichnie, nie daje się zamknąć w określonych częściach
rzeczywistości, ale obejmuje całego człowieka, całą ludzką wspólnotę.
Tak więc wraz z Autorką wyruszamy w rzymską eskapadę, w podróż radości; entuzjazm jest ogromny. Pani Jurkiewicz opisuje pierwszy w historii wyjazd grupy oazowej do Rzymu. Inicjatywę te zorganizowano na wyraźne życzenie papieża: „choćby oazowicze mieli spać w namiotach na Placu Świętego Piotra, to chcę mieć oazę w Rzymie!”. W związku z tym spotkanie papieża z młodzieżą miało charakter wyjątkowy; pani Joanna miała szczęście znaleźć się w pierwszej tego rodzaju grupie, która, jak to widzimy, mogła cieszyć się pewnymi przywilejami. W książce opisano kilka spotkań z dziś już świętym Karolem Wojtyłą — czy to na dziedzińcu w Castel Gandolfo, czy w ogrodach rezydencji papieskiej (gdzie papież sam odprawił Mszę dla oazowiczów!), czy wreszcie… przy ognisku!
To właśnie stanowi charakterystyczny rys tego zbioru
wspomnień i, nie można tego nie dodać, decyduje o jego wartości. Opis spotkań,
tak bezpośrednich i (co w kontekście naszej wiedzy o Janie Pawle II) tak
swobodnych, nieformalnych, jest bardzo szczególny; to coś unikalnego. Papież
daje nam się poznać z tak niecodziennej strony… Swoją drogą, może nie każdy
wie, ale Oaza to oczko w głowie Papieża-Polaka, tak zresztą, jak wszyscy
młodzi. Jan Paweł II miał głęboką świadomość, że przyszłość rodzi się już dzisiaj, że zbudują
ją ludzie o sercach, które teraz się kształtują, otwierają na Bożą łaskę i na
obecność Chrystusa — lub też zamykają się… To nie pozwalało papieżowi nigdy
przejść obojętnie wobec okazji, by zaszczepić młodym ludziom Chrystusa. Przy
całej naszej wdzięczności za ciepło, serdeczność, a także i wiedzę, mądrość
Karola Wojtyły, najgoręcej powinniśmy dziękować za najlepszy z jego darów — za
samego Chrystusa, którego niósł w najdalsze krańce świata.
Opisywane wydarzenia nie odbywały się w próżni, lecz w
starożytnym plenerze Wiecznego Miasta, toteż wszystkie te ciepłe wspomnienia
zostały ujęte w rzymskie ramy; nie brak w książce relacji młodej osoby
stykającej się z najwspanialszymi osiągnięciami kultury i sztuki europejskiej.
Wszystko to jednak dopełnia rzeczywistość, która tak naprawdę od zawsze leżała
jako fundament dla najszlachetniejszych ludzkich aktywności — rzeczywistość
Zmartwychwstania. Książka dzięki temu
stanowi spójną, wewnętrznie bogatą, urozmaiconą jedność.
„Zwiastunem z gór” młodzież ochrzciła właśnie Papieża-Polaka, w nawiązaniu do tekstu jednej z oazowych pieśni. Dzięki pani Jurkiewicz Karol Wojtyła może po raz kolejny zwiastować Dobrą Nowinę tym, którzy książkę tę wezmą do ręki.
Do otwarcia się na to świadectwo, a także do najzwyklejszego w świecie czerpania przyjemności z lektury, wszystkich gorąco zachęcam.
Joanna M. Jurkiewicz „Zwiastunowi z Gór. I. Oaza w Rzymie – moje wspomnienia”, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC, Kraków 2013
Zorganizuj bezpłatne spotkanie z autorką Joanną M. Jurkiewicz w Twojej parafii –
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
„Niedziela
Łódzka” 27 kwietnia 2014
- dzień kanonizacji Świętego Jana Pawła II
Ogromna ilość publikacji na temat Ojca Świętego Jana Pawła II, nieustające zainteresowanie jego nauczaniem, publikowane świadectwa świadczą jak żywa jest pamięć o nim, jak bardzo jest obecny w naszych sercach. Wśród literatury wspomnieniowej wyróżnia się książka Joanny Małgorzaty Jurkiewicz „Zwiastunowi z gór I Oaza w Rzymie – moje wspomnienia” (Kraków 2013).
Kardynał Stanisław Dziwisz we wprowadzeniu do książki przytacza wypowiedziane wówczas słowa Jana Pawła II o roli słowa Bożego i Eucharystii w budowaniu misji wspólnoty rodzinnej, parafialnej, narodu i państwa. Mówił także o konieczności realizacji Bożego planu, dzięki któremu życie ludzkie nabiera właściwych wymiarów.
W
książce odnajdujemy opis spotkań, modlitw i rozmów Papieża z młodzieżą, pieśni
wspólnie śpiewane, w których obok prawd wiary odnajdujemy tęsknotę i miłość do
Ojczyzny. Autorka wiernie oddaje radosną atmosferę owych dni rozpoczynającego
się pontyfikatu, zauroczenia pięknem Rzymu, interesującymi spotkaniami.
Jednak
najbardziej żywe wspomnienia dotyczą spotkań z Ojcem Świętym. Ciągle żywe
i aktualne okazują się jego słowa i napomnienia.
Książka,
która powstała na bazie wiernego zapisu wydarzeń, jest dokumentem i zapisem
fragmentu papieskiego nauczania skierowanego do młodzieży. Na jej kartach
spotykamy
wiele
znajomych nazwisk, dowiadujemy się wiele o polskim środowisku w Rzymie.
Poznajemy wspaniałe kościoły i budowle Wiecznego Miasta. Powstała w Wydawnictwie
Benedyktynów
w Tyńcu książka przybliża dzisiejszemu pokoleniu niezwykłą postać i przesłanie
naszego świętego Rodaka.
Ks.Waldemar Kulbat
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
„Niedziela
Łódzka” 27 kwietnia 2014
- dzień
kanonizacji Świętego Jana Pawła II
Niezwykłe spotkanie z osobą Jana Pawła II tuż przed kanonizacją odbyło się w przedszkolu Sióstr Felicjanek w Łodzi. Osobę Papieża Polaka wspominał dziadek czteroletniej Julki, wadowicki lektor – Piotr Wiktor oraz Joanna Jurkiewicz, uczestniczka Pierwszej Oazy w Rzymie w 1979 r. Dzieci przygotowały także prace zatytułowane „Mój święty Jan Paweł II”, a na przedszkolnym korytarzu zawisła wystawa pamiątek ze spotkań z Ojcem Świętym - fotografii, dyplomów, wejściówek na papieskie Msze Święte, zdjęć, artykułów.
Pojawiły się także albumy poświęcone
wizycie Jana Pawła II w Łodzi 13 czerwca 1987 roku, różaniec oraz najważniejszy
znak papieski – relikwia w postaci piuski Ojca Świętego. Wszystko to sprawiło,
że dzieciom urodzonym już po śmierci Papieża Polaka łatwiej było zrozumieć,
jaki był, kim był i dlaczego jest święty. Wzruszające było śpiewanie przez
maluchy ulubionej papieskiej pieśni „Barka”, ale też spontaniczne – „Nie ma
lepszego od Jana Pawła II”. Pojawiało się także wiele pytań i zapewnień, że choć
nie znały, to jednak kochają Jana Pawła II.
Wspomnienia
Piotra Wiktora
Piotr Wiktor urodził się w
Wadowicach w 1959 roku. Tłumaczył
dzieciom, jak wyglądało to papieskie miasto wtedy i co było w nim tak
niezwykłego i pięknego, że po latach Ojciec Święty tak tęsknił do tego miejsca.
Mówił o górach, grach w piłkę i wędrówkach.
Pan Piotr otarł się o świętość Ojca Świętego poprzez swoją posługę ministrancką i kurs lektora Słowa Bożego. Wspominał, ilu chłopców chciało wtedy pełnić tę funkcję –
21 września 1973 roku przyjechał do nas, do Wadowic, kardynał Karol Wojtyła i mianował nas lektorami, była uroczysta Msza Święta, dostaliśmy dyplomy, potem był wspólny poczęstunek – mówił. Piotr Wiktor do dziś jak największą relikwię przechowuje mały dyplomik lektora i fotografię, na której z rąk przyszłego Papieża go odbiera.
Wspomnienia Joanny Jurkiewicz
Z kolei Joanna Jurkiewicz podzieliła się swoimi wspomnieniami z niezwykłego spotkania polskiej młodzieży z Janem Pawłem II w 1979 roku w Rzymie. Opowiedziała o papieskich konferencjach, wspólnej modlitwie, ale też o rozpalaniu ogniska przez Papieża czy debatach o kulinarnych tajnikach watykańskiej kuchni. Joanna Jurkiewicz uczestniczyła w Rzymskiej Oazie jako 18-latka, po latach napisała o tym książkę „Zwiastunowi z Gór”. Tłumaczyła dzieciom, że to było wielkie wyróżnienie i zaszczyt. Pokazywała fotografie, na których młoda dziewczyna przyjmuje Komunię Świętą z rąk Jana Pawła II. Opowiadała o słowach i gestach Papieża. Wyświetliła też film ze spotkania Ojca Świętego z dziećmi z programu telewizyjnego „Ziarno” w 1991 roku. Była to taka niezwykła konferencja prasowa Papieża. Z zadawanych przez dzieci pytań maluchy z przedszkola Sióstr Felicjanek mogły się dowiedzieć, co lubił, a czego nie, o kolegach, spotkaniach, szkole czy myciu zębów.
Dzieci do papieskiego dnia w
niewielkim przedszkolu Sióstr Felicjanek przygotowywały się długo i sumiennie.
Świadczy o tym chociażby wystawa ich prac – starannie wykonanych, tematycznie zaczerpniętych
z papieskich pielgrzymek i po prostu pięknych. Jak obraz – serce małej Oli
przedstawiający Jana Pawła II trzymającego dziecko. Praca została wyklejona z płatków
róż. O tym, że to był dla nich wielki dzień, świadczy też przejęcie, z jakim
dzieci zadawały pytania, śpiewały i oklaskiwały gości, a także opowiadały swoim
rodzicom o Papieżu.Anna Skopińska
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Piękna książka ,polecam gorąco Wszystkim !
OdpowiedzUsuń