czwartek, 29 czerwca 2023

Zaproszenie do Sanktuarium Świętego Jana Pawła II w Krośnie.

Witam wszystkich Czytelników :)
W najbliższą niedzielę, 2 lipca, zapraszam serdecznie na spotkania ze mną i z moją książką - "Zwiastunowi z Gór" do Krosna. 
Z radością wracam na Podkarpacie do tego pięknego  miasta, w którym z moim świadectwem byłam kilka lat temu w dwóch kościołach - u OO.Franciszkanów Konwentualnych pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i w parafii Świętego Wojciecha.
Tym razem zapraszam do kościoła pod wezwaniem Świętego Piotra Apostoła i Świętego Jana z Dukli-Sanktuarium Świętego Jana Pawła II położonego najbliżej miejsca, w którym w 1997 roku gościł i sprawował Eucharystię Ojciec Święty - 10 czerwca właśnie w Krośnie nasz Papież dokonał kanonizacji Świętego Jana z Dukli.
Pod koniec każdej Mszy Świętej opowiem krótko o Pierwszej Oazie w Rzymie i Castel Gandolfo przeżywanej na zaproszenie i u boku umiłowanego Jana Pawła II w sierpniu 1979 roku, zaś po zakończeniu Eucharystii z przyjemnością spotkam się  przy stole z książkami z osobami zainteresowanymi moim świadectwem przybliżającym wartości osobistych spotkań i każdego słowa naszego Ojca Świętego. Szczegółowe informacje podaję na afiszu.
Wszystkich gorąco pozdrawiam :) Do zobaczenia w Krośnie :)))             Joasia Jurkiewicz 
Ojciec Święty Jan Paweł II - Krosno, Msza Święta 
kanonizacyjna Błogosławionego Jana z Dukli, 
                                                              10 czerwca 1997 - homilia, fragmenty
"Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił." (Iz 61, 1)
(...) Dziękuję Bogu za to, że kanonizacja Błogosławionego Jana z Dukli może mieć miejsce 
na jego rodzinnej ziemi. Imię jego, a zarazem chwała jego świętości związane są na zawsze 
z Duklą - starym, niewielkim miastem położonym u stóp Cergowej oraz pasma Beskidu Średniego. Te góry i to miasto są mi dobrze znane z dawnych lat. 
Wędrowałem tędy wielokrotnie, albo w stronę Bieszczad, albo też w kierunku przeciwnym - od Bieszczad poprzez Beskid Niski, aż do Krynicy.
Mogłem też poznać tutejszych ludzi uprzejmych i gościnnych, chociaż czasem trochę zdziwionych gromadą młodzieży wędrującej z ciężkimi plecakami po górach.
Cieszę się, że mogłem jeszcze tu powrócić i właśnie tu, pod Cergową, ogłosić świętym Kościoła katolickiego waszego Rodaka i Ziomka.
Jan z Dukli jest jednym z wielu świętych i błogosławionych, którzy wyrośli na ziemi polskiej w ciągu XIV i XV stulecia.
(...) Począwszy od XIII wieku przybywają do Polski synowie Świętego Franciszka z Asyżu. Ruch franciszkański znalazł na naszych ziemiach bardzo podatny grunt. Zaowocował też całym szeregiem świętych i błogosławionych, którzy czerpiąc ze wzoru Biedaczyny z Asyżu ożywiali polskie chrześcijaństwo duchem ubóstwa i braterskiej miłości.
(...) "Jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony." (Mt 23, 10-12)
Oto cały ewangeliczny program, który w swoim życiu urzeczywistnił Święty Jan z Dukli. 
Jest to program chrystocentryczny. Jezus Chrystus był dla niego jedynym Nauczycielem. Naśladując bez reszty przykład swego Mistrza i Pana, nade wszystko pragnął służyć. 
Oto Ewangelia mądrości, miłości i pokoju. Taką Ewangelię Jan urzeczywistniał w swoim całym życiu.
(...) Pragnę dzisiaj, podczas kanonizacji Jana z Dukli - syna tej ziemi, oddać hołd pracy rolnika. Pochylam się ze czcią nad ta bieszczadzka ziemią, która doznała w historii wielu cierpień wśród wojen i konfliktów, a dzisiaj jest doświadczana trudnościami - szczególnie brakiem pracy. Pragnę oddać hołd miłości rolnika do ziemi, bo ta miłość zawsze stanowiła mocny filar, na którym opierała się narodowa tożsamość. W chwilach wielkich zagrożeń, 
w momentach najbardziej dramatycznych w dziejach narodu ta miłość, przywiązanie do ziemi okazywały się niezmiernie ważne w zmaganiu o przetrwanie. Dzisiaj, w czasach wielkich przemian, nie wolno o tym zapominać.
Oddaję dzisiaj hołd spracowanym rękom polskiego rolnika. Tym rękom, które z trudnej, ciężkiej ziemi wydobywały chleb dla kraju, a w chwilach zagrożenia były gotowe tej ziemi strzec i bronić. Pozostańcie wierni tradycjom waszych praojców.
Oni, podnosząc wzrok znad ziemi, ogarniali nim horyzont, gdzie niebo łączy się z ziemią
i do nieba zanosili modlitwę o urodzaj, o ziarno dla siewcy i ziarno dla chleba.
Oni w Imię Boże rozpoczynali każdy dzień i każdą swoją pracę i z Bogiem swoje rolnicze dzieło kończyli. Pozostańcie wierni tej prastarej tradycji! Ona wyraża najgłębszą prawdę 
o sensie i owocności waszej pracy.
Tak bardzo jesteście podobni do Ewangelicznego Siewcy. Szanujcie każde ziarno zboża kryjące w sobie cudowną moc życia. Uszanujcie również ziarno Słowa Bożego.
Niech z ust polskiego rolnika nie znika to piękne pozdrowienie - Szczęść Boże!
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Pozdrawiajcie się tymi słowami przekazując w ten sposób najlepsze życzenia. W nich zawarta jest nasza chrześcijańska godność!
Nie dopuśćcie, aby ją wam odebrano! - bo próbuje się to robić!
Świat jest pełen zagrożeń. Docierają one poprzez środki przekazu także do polskiej wsi.
(...) Obejmując sercem tę ziemię pragnę też podziękować wam za trud budowania świątyń. Często z waszego rolniczego mozołu umieliście wydobyć ów wdowi grosz, by Chrystus 
w tym zakątku Polski miał swoje miejsce. 
Bóg wam zapłać za te kościoły! Za te piękne kościoły - owoc pracy rąk waszych i owoc waszej wiary! Jakże głębokiej wiary!
(...) Trzeba mocno uchwycić się Chrystusa - Dobrego Siewcy i iść za Jego głosem po drogach, które nam wskazuje.
(...) Ziemia, na której stoimy jest przesiąknięta i nabrzmiała świętością Jana z Dukli. Ten święty zakonnik piękną bieszczadzką ziemię nie tylko rozsławił, ale przede wszystkim uświęcił. (...) Niech wiara, jaką Święty Jan zasiał w sercach waszych praojców, rozrośnie się w drzewo świętości i niech przynosi owoc obfity i niech owoc ten trwa.
Na tej drodze niech wam towarzyszy Matka Chrystusa czczona w licznych sanktuariach tej ziemi. (...) Nauczyliśmy się w okresie tysiąclecia Chrztu śpiewać - 
"Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam!" 
Radujemy się, że wespół z nami czuwają wszyscy święci Patronowie Polski.
Radujemy się i prosimy za naród polski i Kościół na naszej ziemi - Tertio Millenio Adweniente. "Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo! 
Weź w opiekę naród cały, który żyje dla Twej chwały!" Amen!
Autor: o

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)