Witam serdecznie i zapraszam na spotkania ze mną i moim świadectwem - książką "Zwiastunowi z Gór" w najbliższą sobotę wieczorem i w niedzielę, 14 i 15 maja - na trzy dni przed 102-gą Rocznicą Urodzin Karola Wojtyły-Jana Pawła II, do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Świebodzinie.
Pod koniec każdej Eucharystii będę dzielić się świadectwem, moim wspomnieniem osobistych spotkań z umiłowanym Ojcem Świętym Janem Pawłem II podczas Pierwszej Oazy w Rzymie w sierpniu 1979 roku, zaś po Mszach Świętych zapraszam do stołu
z książkami - z radością porozmawiam, posłucham, odpowiem na pytania :)
Cieszę się bardzo na myśl o zbliżającej się sobocie i niedzieli :) Jeszcze nigdy nie byłam
w Świebodzinie - bardzo jestem ciekawa tego miasta, kościoła i Figury Chrystusa Króla, ludzi :) Szczegółowe informacje podaję na afiszu.
Do zobaczenia w Świebodzinie :) Joasia Jurkiewicz
Jan Paweł II - Wadowice, 7 czerwca 1979, homilia - fragment
(...) Z wielkim wzruszeniem przybywam dzisiaj do tego miasta, w którym się urodziłem, do parafii, w której zostałem ochrzczony i przyjęty do wspólnoty Kościoła Chrystusowego - do środowiska, z którym złączyłem się przez osiemnaście lat mojego życia, od urodzenia do matury. Kiedy patrzę na ten rynek, to prawie każdy szczegół łączy się tu dla mnie ze wspomnieniem najwcześniejszego okresu życia.
(...) Kiedy patrzę wstecz, widzę, jak droga mojego życia poprzez środowisko tutejsze, poprzez parafię, poprzez moją rodzinę, prowadzi mnie do jednego miejsca - do chrzcielnicy w wadowickim kościele parafialnym. Przy tej chrzcielnicy zostałem przyjęty do Łaski Bożego synostwa i wiary Odkupiciela mojego, do wspólnoty Jego Kościoła w dniu 20 czerwca 1920 roku.
(...) No, moi kochani, proszę was na koniec o to, żebyście nie przestawali się tutaj modlić za mnie przed tą Matką Boską Nieustającej Pomocy, bo papież - kto jak kto, ale papież! - to nieustającej pomocy szczególnie potrzebuje!
A w ogóle, róbcie wszystko, co się da, ażebyście się tego papieża nie musieli wstydzić przed światem - i koniec...
Jan Paweł II - Wadowice, 16 czerwca 1999, przemówienie - fragment
(...) Z wielkim wzruszeniem patrzę na to miasto lat dziecięcych, które było świadkiem moich pierwszych kroków, pierwszych słów i tych - jak mówi Norwid - "pierwszych ukłonów", co są "jak odwieczne Chrystusa wyznanie - Bądź pochwalony!" Miasto mojego dzieciństwa, dom rodzinny, kościół mojego Chrztu Świętego... Pragnę wejść w te gościnne progi, na nowo ukłonić się rodzinnej ziemi i jej mieszkańcom i wypowiedzieć słowa, którymi wita się domowników po powrocie z dalekiej drogi - "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!" A dom był tutaj za moimi plecami, przy Kościelnej. A kiedy patrzyłem przez okno, widziałem na murze kościelnym zegar słoneczny i napis - "Czas ucieka, wieczność czeka."
(...) Tyle lat minęło, gdy wyszedłem z Wadowic. Zawsze jednak wracam do tego miasta
z poczuciem, że jestem tu oczekiwany, jak w rodzinnym domu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz