Joanna Jurkiewicz-Zwiastunowi z Gór: Ze świadectwem i promocją "Zwiastunowi z Gór" w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy i w Zespole Szkół imienia Jana Pawła II w Duczkach.

Witam serdecznie :)

Na początku czerwca spędziłam trzy piękne dni w pobliżu Warszawy i Wołomina, w Duczkach. Przez całą niedzielę 5 czerwca dzieliłam się wspomnieniami Rekolekcji Oazowych III-go stopnia przeżywanych w Rzymie i w Castel Gandolfo w sierpniu 1979 roku, u boku Ojca Świętego Jana

Pawła II, w kościele pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy, zaś 6 czerwca, w poniedziałek, spotykałam się i rozmawiałam z trzema grupami uczniów i pedagogów Zespołu Szkół w Duczkach imienia Jana Pawła II. Pewnie nigdy nie trafiłabym do gościnnych Duczek i innych niewielkich, urokliwych miejscowości, gdyby nie nasz umiłowany Ojciec Święty-Zwiastun z Gór i dar najpiękniejszej Oazy mojego życia - Oazy Rzymskiej, a także, w tamtym czasie, wewnętrzne przekonanie

o konieczności codziennego notowania wydarzeń. Zabrałam wtedy do Rzymu duży notes i systematycznie opisywałam wszystkie cudowne przeżycia, wrażenia. Notes towarzyszył mi wszędzie, gdzie byliśmy, pisałam w ciągu dnia, na kolanie, w bazylikach, na ulicach, a wieczorami uzupełniałam notatki, dopisywałam przemyślenia, to, co działo się w moim sercu. Napisany wówczas dziennik stał się

bazą, na której, po ponad trzydziestu latach, z istotną pomocą nagranych przez kilkoro uczestników homilii Ojca Świętego i dialogów podczas Pogodnego Wieczoru i Dnia Wspólnoty, powstały wspomnienia, a z nich książka "Zwiastunowi z Gór". Prawie każdej niedzieli jestem w parafiach w całej Polsce z książkami - dzielę się świadectwem Pierwszej Oazy Rzymskiej i spotykam się z

czytelnikami, czasem także dodatkowo, z grupami dzieci, młodzieży, dorosłych, tak jak to miało miejsce w Duczkach :)

Te spotkania, podróże są dla mnie kolejnym darem poznawania miast, wiosek, kościołów i ludzi :) I znów dzielę się kolejnym świadectwem -

z radosnym sercem opisuję, jak umiem, to wszystko, co staje się moim udziałem w obecnym czasie wędrowania po parafiach w całej Polsce, z nadzieją, że wyniknie z tego choć maleńkie dobro dla Czytelników :)))

Do Duczek zaprosiła mnie ucząca historii w Zespole Szkół imienia Jana Pawła II, Ania Winnicka, która z Internetu dowiedziała się o możliwości zorganizowania spotkań. Po wymianie emaili i rozmowie telefonicznej, zaproponowałam połączenie poniedziałkowego przedpołudnia w szkole z niedzielnym świadectwem i promocją "Zwiastunowi z Gór" w kościele. Księdza proboszcza zainteresował ten pomysł - uzgodniliśmy terminy i przyjechałam do Duczek
3 czerwca :) Z wielką życzliwością, otwartym sercem przyjął mnie ksiądz proboszcz, Arkadiusz

Rakoczy, oferując gościnny pokój i wszystko, czego potrzebowałam. Podczas mojego pobytu kilka godzin spędziliśmy rozmawiając, ciepło wspominając nasze czasy wakacyjnych rekolekcji oazowych, Sługę Bożego - księdza Franciszka Blachnickiego, Ojca Świętego Jana Pawła II... Dziękuję :)))
http://www.parafiaduczki.pl/parafia.html
http://www.parafiaduczki.pl/kronika-parafii.html#SPIS

Szybko zaprzyjaźniłam się z Anią - ciepłą, niezwykle serdeczną osobą, która z wielką troskliwością, radośnie zaopiekowała się mną - odebrała z pociągu, zaprowadziła na plebanię, zorganizowała pierwszy posiłek, zaś w sobotę, 4 czerwca, piękną wycieczkę do pobliskich miejscowości - Loretto, Ostrówka, Jadowa :) Dziękuję Ci, Aniu :)))

https://www.loretanki.pl/pl

http://www.diecezja.waw.pl/kamienczyk/?loretto,120

Poznałam kolejne, wspaniałe miejsca - nie miałam pojęcia, że w Polsce, blisko Warszawy, otoczone lasami, polami znajduje się urokliwe Sanktuarium Maryjne noszące tę samą nazwę, co we Włoszech, z wierną kopią ślicznej, wykonanej w Mediolanie z drewna w kolorze czekolady, figury Matki Bożej Loretańskiej z Dzieciątkiem. Gorąco polecam wyprawę do Loretto – można spędzić tam dzień, a nawet kilka dni – na zalesionym terenie, pełnym zieleni i świergotu ptaków znajduje się niewielki kościółek-Sanktuarium Matki Bożej, a także Dom Pielgrzyma i, prowadzona przez siostry, jadłodajnia, z której korzystają pielgrzymi. Myślę, że warto wyrwać się z miasta, zatrzymać się w pędzie codzienności – w Loretto znaleźć czas na modlitwę, spacery, odetchnąć przyrodą, wyciszyć się… zajrzeć w głąb swojego serca –

„Zatrzymaj się na chwilę, odetchnij pięknem świata…

zatrzymaj się na chwilę, zauważ swego brata.

Zatrzymaj się na chwilę nad tym, co w sercu kryjesz,

Zatrzymaj się na chwilę i pomyśl, po co żyjesz…”

Z Loretto wyruszyłyśmy do pobliskiego Jadowa – zachwycił mnie widok pięknego, strzelistego kościoła - Sanktuarium Krzyża Świętego. W Jadowie pozwoliłyśmy sobie zjeść pyszny deser – lody w miejscowej cukierni :)

Ostatnim punktem sobotniej wyprawy był Ostrówek – tam, w domu państwa Aldony i Samuela Lipszyców w latach 1924-1925 pracowała, opiekując się dziećmi, Helenka Kowalska. Był to czas przed przyjęciem do nowicjatu zakonnego Świętej Siostry Faustyny. Dom jest ten sam –

modrzewiowy, malowany na biało, otoczony zielenią, starymi drzewami. Wewnątrz schludny, przytulny, raczej skromny, choć wystarczający rodzinie z siedmiorgiem dzieci. Obecne wyposażenie zostało uzupełnione podarowanymi przez dobroczyńców meblami i przedmiotami użytkowymi z epoki, jednak podłogi, ściany, schody, piece, klamki pozostały te same – odwiedzając kolejne pomieszczenia odczuwałam obecność młodziutkiej Helenki – Siostry Faustyny.

http://domfaustyny.pl/2330

Niedziela 5 czerwca była dniem świadectwa i promocji „Zwiastunowi z Gór” w kościele pod

wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Duczkach – uczestniczyłam w pierwszej Mszy Świętej, pod koniec każdej krótko opowiadałam o przebywaniu przy Świętym Janie Pawle II podczas Rekolekcji Oazowych w Rzymie i, w ciągu całego dnia, spotykałam się i rozmawiałam z osobami zainteresowanymi świadectwem i książką. Wielu czytelników prosiło o zadedykowanie egzemplarzy „Zwiastunowi z Gór” dla całych rodzin lub imiennie, dla siebie.

Pani Krystyna poprosiła o wpisanie życzeń dla siebie z rodziną – wielką radością dla niej jest fakt, że za kilka dni wybiera się na pielgrzymkę do Rzymu i innych miejsc we Włoszech :))) Chce jeszcze przed wyjazdem przeczytać książkę :)

Kochające córki, Milena i Ania, postanowiły podarować moje wspomnienia, z najlepszymi życzeniami, swojej mamie, Adeli :)

Pani Milena poprosiła o książkę
z dedykacją dla swojej siostry, Maryli, a pani Adela dla siostry, Małgorzaty :)

Jedenastoletnia Miłka podeszła po „Zwiastunowi z Gór” z wpisem ze swoją mamą – razem uczestniczyły w niedzielnej Eucharystii :)

Ania ma siedem lat, przyszła na Mszą Świętą ze swoim tatą, Adamem i razem postanowili, że kupią książkę z wpisanymi życzeniami w upominku dla kochanej mamy i żony, Grażyny :)

Elegancki, miły pan Jan Grabowski jest bratem księdza Edmunda, któremu wyśle egzemplarz moich wspomnień z dedykacją aż do Brazylii – tam ksiądz Edmund pracuje na misjach :)

Pani Marianna poprosiła o wpis w książce dla siebie – w sercu nosi radosne wspomnienie swojej Pierwszej Komunii Świętej, którą przyjęła 5 czerwca 1966 roku – tej niedzieli wypadła pięćdziesiąta rocznica przyjęcia Sakramentu :)

Siedemnastoletnia Małgorzata uczy się w Warszawie, jest bardzo wrażliwa, zafascynowana malarstwem, rzeźbą, teatrem – wpisałam do książki życzenia dla Małgosi, aby Jan Paweł Wielki był dla niej Przewodnikiem, światłem na ścieżkach życiowych wyborów i radością :)

Dziesięcioletni Bartek i jego siostrzyczka, czteroletnia Natalka uczestniczyli w niedzielnej Eucharystii razem ze swoją mamą – postanowili podarować od siebie i braciszka, Adasia „Zwiastunowi z Gór” z wpisanymi życzeniami kochanemu dziadkowi – Janowi – w dniu imienin.

Również z mamą przyszły do kościoła – czternastoletnia Bogusia i dziesięcioletnia Julia – do książki wpisałam życzenia dla kochanych córek w imieniu rodziców – aby słowa Jana Pawła Wielkiego były dla dziewcząt drogowskazem i światłem :)

Małgosia ma osiem lat – w niedzielę przyszła na popołudniową Mszę Świętą z rodzicami, Izą i Andrzejem. Ma piękne warkocze i była ubrana w śliczną, białą, zwiewną sukieneczkę – podczas procesji Eucharystycznej wokół kościoła szła w orszaku z dziewczynkami sypiącymi kwiatki.

Małgosia jest uśmiechnięta, radosna, interesuje ją wszystko, co dzieje się wokół. Zaraz po Mszy, tuż przed procesją, podeszła do mnie i powiedziała, że tatuś kupi dla niej książkę :) Okazało się, że rodzice postanowili zadedykować „Zwiastunowi z Gór” obojgu dzieciom – Małgosia ma dwunastoletniego brata, Mateusza :) Dziewczynka urodziła się 10 czerwca 2008 roku, rodzice oddali ją duchowo w opiekę Świętemu Janowi Pawłowi II. Mateusz i Małgosia są rodzeństwem – rodzice, Iza i Andrzej wybrali ich wśród innych jako swoje dzieci, pokochali

najbardziej na świecie i stworzyli wspaniałą rodzinę :) Wierzę, że nasz umiłowany Ojciec Święty Jan Paweł Wielki patrzy i uśmiecha się z Okna w Domu Ojca i błogosławi, otaczając dzieci szczególną opieką :)))

Ewa i Zbyszek są małżeństwem należącym do wspólnoty Domowego Kościoła. Ich dwudziestodwuletni syn, Rafał, pogubiony duchowo, poszukuje swojej drogi, sensu życia, właściwych wartości. Rodzice żarliwie modlą się w intencji syna, starają się pomagać, w miarę

możliwości. Ewa od wielu miesięcy modliła się wytrwale, prosząc Jezusa Miłosiernego o silną wolę dla syna, aby odnalazł w drodze siebie i Pana Boga… prosiła także o wstawiennictwo założyciela i moderatora Ruchu Światło-Życie, Sługę Bożego – księdza Franciszka Blachnickiego. Zbyszek także nie ustawał w modlitwie, a kilka tygodni temu zadeklarował się przystąpić do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, przyrzekł abstynencję od wszelkich napojów alkoholowych. I właśnie wtedy nastąpił przełom w życiu Rafała – zdecydował się przystąpić do Sakramentu Pokuty, w szczerej rozmowie z rodzicami

opowiedział o swoich rozterkach i postanowieniu dokonania zmian w życiu :) Ewa i Zbyszek nadal modlą się w intencji syna, aby był silny w wierze i wytrwał w postanowieniu.

Dziękuję za wszelkie dobro, piękne spotkania, świadectwa :) To były bardzo piękne dni w Duczkach
i okolicznych miejscowościach. Gorąco wszystkich pozdrawiam :))) Joasia Jurkiewicz