piątek, 29 listopada 2024

"Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami" - Pierwsza Niedziela Adwentu - Zaproszenie do parafii Wszystkich Świętych w Bobowej.

(Łk 21, 25-28, 34-36)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Będą znaki na Słońcu, księżycu i gwiazdach, a na Ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających Ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.
Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i spraw doczesnych, żeby ten dzień nie spadł na was znienacka, jak potrzask. 
Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej Ziemi.
Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym.  
Witam wszystkich Czytelników na początku grudnia, w Pierwszą Niedzielę Adwentu 
i serdecznie zapraszam do kolejnej miejscowości, w której będę pierwszy raz w życiu - 
to sięgająca swym początkiem pierwszej połowy XIV-go wieku położona w Małopolsce, 
w pobliżu Nowego Sącza i Gorlic Bobowa. 
Na początku każdej Eucharystii przez całą niedzielę, 1 grudnia, w kościele pod wezwaniem Wszystkich Świętych będę dzielić się świadectwem dotyczącym Pierwszej Oazy Rzymskiej przeżywanej w sierpniu 1979 roku na zaproszenie i u boku Świętego Jana Pawła II, który był nie tylko pomysłodawcą tego niezwykłego przedsięwzięcia, ale także Gospodarzem i po części najważniejszym Uczestnikiem  oazowych spotkań.
Postaram się przybliżyć w krótkiej wypowiedzi atmosferę tamtych najwspanialszych Rekolekcji Oazowych mojego życia - opowiem o wartościach, jakie czerpaliśmy z osobistych spotkań z Ojcem Świętym, którego nazywaliśmy Zwiastunem z Gór, a każde słowo Jego słowo i gest zapadało w serce i często stawało się drogowskazem na ścieżkach życia.
Po Mszach Świętych zapraszam na chwilę spotkania, rozmowy przy stoliku z książkami - chętnie porozmawiam, odpowiem na pytania. Będę także wpisywać dedykacje. 
Książka "Zwiastunowi z Gór", która powstała w trzydzieści dwa lata po Pierwszej Oazie Rzymskiej, jest moim zapisanym świadectwem - dziennikiem tamtych przepięknych trzech tygodni oazowych wypełnionych spotkaniami z naszym umiłowanym Ojcem Świętym Janem Pawłem II, a także zwiedzaniem, dotykaniem pierwszych wieków chrześcijaństwa... 
Rzym, Castel Gandolfo, Capranica, Mentorella, Asyż, Monte Cassino... Tak wiele darów otrzymałam i bardzo pragnę dzielić się tym dobrem.
Szczegółowe informacje podaję na afiszu. 
Gorąco wszystkich pozdrawiam :)))                                               Joasia Jurkiewicz
Ojciec Święty Jan Paweł II - Watykan, Plac Świętego Piotra - 
                                                         Pierwsza Niedziela Adwentu, 
Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański - 2 grudnia 2001, fragmenty
(...) Chrystus jest Alfą i Omegą - Początkiem i Końcem. Dzięki Niemu historia ludzkości pielgrzymuje niejako ku wypełnieniu się Królestwa, które On sam zapoczątkował poprzez swoje Wcielenie i swoje zwycięstwo nad grzechem i śmiercią.
Dlatego Adwent jest synonimem nadziei - nie daremnym oczekiwaniem na jakiegoś bezosobowego boga, lecz konkretną i niezawodną ufnością w powrót Tego, który już raz do nas przyszedł - Oblubieńca, który swoją Krwią przypieczętował zawarte z ludzkością wieczne Przymierze.
Jest to nadzieja, która pobudza do czujności - cnoty wyróżniającej ten szczególny okres liturgiczny. Do czujności w modlitwie ożywianej pełnym miłości oczekiwaniem; czujności wyrażającej się w dynamice konkretnej miłości, której towarzyszy świadomość, że Królestwo Boże przybliża się tam, gdzie ludzie uczą się żyć jak bracia.
(...) "Na końcu czasów - mówi Pan - góra Świątyni Pańskiej stać będzie mocno na szczycie gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną [...] 
Swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy.
Naród przeciwko narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny. 
(Iz 2, 2-4) 
Te słowa zawierają obietnicę pokoju, który obecnie, bardziej niż kiedykolwiek jest potrzebny ludzkości, a zwłaszcza Ziemi Świętej, z której także i dziś docierają, niestety, bolesne 
i niepokojące wiadomości. Oby słowa proroka Izajasza natchnęły myśli i serca wierzących oraz ludzi dobrej woli...
(...) To błaganie o pokój zawierzam Maryi - Dziewicy czuwającej i Matce nadziei.
(...) Niech Ona prowadzi nas na tej drodze pomagając każdemu człowiekowi i wszystkim narodom kierować spojrzenia na Górę Pana - symbol ostatecznego tryumfu Chrystusa 
i nadejścia Jego Królestwa Pokoju.
Karol Wojtyła - "MATKA" - część 4 SKUPIENIE  DOJRZAŁE - 1950
Są takie chwile u matek, gdy tajemnicę człowieka
odsłania im w źrenicach pierwszy głęboki błysk 
jakby dotknięcie serca za cienką falą wzroku -
pamiętam błyski takie, które minęły bez echa,
a we mnie miejsca starczyło na prostą zaledwie myśl.
Synu mój trudny i wielki, Synu mój prosty,
przywykłeś we mnie na pewno do myśli wszystkich ludzi -
w cieniu tych myśli czekasz głębokiej chwili serca,
która się w każdym człowieku inaczej zaczyna
- a we mnie jest pełnia matki - 
i pełnią tą nigdy się nie utrudzi.
Ty zaś taką chwilą objęty już nie zaznajesz zmian
i w taką wciągasz prostotę to wszystko, co we mnie zostało,
że jeśli matki w oczach swych dzieci błysk serca rozpoznają,
to ja w Twej Tajemnicy cała skupiona trwam. 

czwartek, 21 listopada 2024

"Tak, jestem Królem" - Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata - zaproszenie do parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Jarosławiu.

Piłat powiedział do Jezusa: "Czy Ty jesteś Królem żydowskim?"
Jezus odpowiedział: "Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?"
Piłat odparł: "Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?"
Odpowiedział Jezus: "Królestwo Moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było 
z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd."
Piłat zatem powiedział do Niego: "A więc jesteś Królem?"
Odpowiedział Jezus: "Tak, jestem Królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu." 
(J 18, 33b-37)
Witam wszystkich czytelników i zapraszam serdecznie w ostatnią sobotę i niedzielę miesiąca, 23 i 24 listopada - jest to Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata - na spotkania ze mną i z moją książką, "Zwiastunowi z Gór", na Podkarpacie, do Jarosławia.
Pod koniec każdej Eucharystii w sobotę wieczorem i przez całą niedzielę w kościele pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski będę dzielić się świadectwem Osobistych spotkań z Ojcem Świętym Janem Pawłem II, które miały miejsce w Castel  Gandolfo i w Rzymie podczas Rekolekcji Oazowych III-go stopnia w sierpniu 1979 roku.
To była Pierwsza Oaza w Wiecznym Mieście - pomysłodawcą i Gospodarzem, a także 
w pewnym sensie Uczestnikiem tych niezwykłych Rekolekcji był nasz umiłowany Ojciec Święty. Po kilku latach okazało się, że owocem tamtych naszych cudownych, niesamowitych spotkań dużej grupy młodzieży oazowej i kilkunastu małżeństw tworzących Oazę Rodzin stały się Światowe Dni Młodzieży. Oaza stała się niejako precedensem do międzynarodowych spotkań Ojca Świętego z młodzieżą całego świata - na nasz Dzień Wspólnoty Oazy Rzymskiej Jan Paweł II zaprosił do Ogrodów Castel Gandolfo grupę młodzieży włoskiej ze wspólnot katolickich Focolari i Comunione e Liberazione oraz pielgrzymujących wówczas po Włoszech młodych Filipińczyków i Słowaków. 
Postaram przybliżyć tamten cudowny czas - opowiem krótko o wartościach, jakie czerpaliśmy z osobistego przebywania w pobliżu Świętego Jana Pawła Wielkiego, o tym jak bardzo ważne i aktualne jest wszystko, co przekazywał nam Ojciec Święty... Każdy gest, każde słowo... 
Po Mszach Świętych zapraszam wszystkich zainteresowanych moim świadectwem do stolika z książkami, przy którym z radością spotkam się i porozmawiam, odpowiem na pytania. 
Będę także wpisywać dedykacje. Szczegóły podaję na afiszu.
Najserdeczniej pozdrawiam :))) Do zobaczenia w Jarosławiu :)            Joasia Jurkiewicz
Ojciec Święty Jan Paweł II - Watykan, Bazylika Świętego Piotra, 
                                                 21 listopada 1999 - homilia, fragmenty
"Zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały." (Mt 25, 31)
(...) Królowanie Jezusa Chrystusa jest w oczach świata paradoksem - jest to tryumf Miłości, który dokonuje się w tajemnicy wcielenia, męki, śmierci i Zmartwychwstania Syna Bożego. 
To zbawcze królowanie objawia się w pełni w Ofierze Krzyża, w tym najwyższym Akcie Miłosierdzia, w którym dokonuje się zbawienie świata i zarazem sąd nad nim.
Każdy chrześcijanin uczestniczy w królowaniu Chrystusa. Otrzymana na Chrzcie łaska jest zarazem wewnętrznym bodźcem, który każe mu czynić ze swojego życia bezinteresowny 
i wielkoduszny dar dla Boga i braci.
(...) "Trzeba, ażeby Chrystus królował." - te słowa Świętego Pawła usłyszeliśmy dziś 
w drugim czytaniu. Królowanie Chrystusa trzeba urzeczywistniać już tu, na Ziemi, przez służbę bliźniemu, walkę ze złem, cierpieniem i ludzką nędzą - aż do ostatecznego pokonania śmierci.
(...) Niech nas wspomaga i zawsze ochrania Maryja, Królowa Wszystkich Świętych, którą dziś właśnie kontemplujemy w Tajemnicy Ofiarowania w Świątyni.
Obyśmy, za Jej przykładem, my również mogli współpracować wiernie z Tajemnicą Odkupienia! Amen!
Ojciec Święty Jan Paweł II - Watykan, Bazylika Świętego Piotra, 
                                                 26 listopada 2000 - homilia, fragmenty
"Odpowiedział Jezus: Tak, jestem Królem." (J 18, 37)
Tak odpowiedział Jezus Piłatowi w dramatycznej rozmowie, którą dzisiaj - w Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata - usłyszeliśmy ponownie w czytaniu z Ewangelii.
(...) Tak, o Chryste, Ty jesteś Królem! Twoje królowanie objawia się paradoksalnie na Krzyżu, przez posłuszeństwo zamysłowi Ojca, który - jak pisze apostoł Paweł - "uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie - odpuszczenie grzechów." (Kol 1, 13-14)
Pierworodny z tych, którzy zmartwychwstają. Ty, Jezu, jesteś Królem nowej ludzkości, której została przywrócona pierwotna godność.
Jesteś Królem! Twoje Królestwo nie jest jednak z tego świata - nie jest owocem zbrojnych podbojów, panowania politycznego, ekspansji ekonomicznej ani dominacji kulturowej.
Twoje Królestwo jest Królestwem prawdy i życia, świętości i łaski, sprawiedliwości, miłości 
i pokoju, które objawi się w pełni na końcu czasów, kiedy Bóg będzie wszystkim we wszystkich. Przyjdź Królestwo Twoje!
(...) Być chrześcijaninem nigdy nie było łatwo i nie jest też dzisiaj. Aby naśladować Chrystusa, trzeba odważnie dokonywać radykalnych wyborów i często iść pod prąd.
(...) Drodzy Bracia i Siostry - jako świadkowie Chrystusa jesteście w szczególny sposób powołani, aby nieść światło Ewangelii tam, gdzie skupia się życie społeczeństwa.
Jesteście powołani, aby być prorokami chrześcijańskiej nadziei i apostołami Tego, Który Jest 
i Który był i Który przychodzi - Wszechmogącego.
(...) Czekają was zadania i cele, które na pozór przerastają ludzkie siły. Nie zniechęcajcie się! "Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, dokończy go do dnia Chrystusa Jezusa." 
(Flp 1, 6) Wpatrujcie się zawsze w Chrystusa! Uczyńcie Go Sercem świata!
Ty zaś, Maryjo, Matko Odkupiciela, Jego pierwsza i doskonała Uczennico - pomagaj nam być Jego świadkami w nowym tysiącleciu.
Spraw, aby Twój Syn - Król Wszechświata i dziejów królował w naszym życiu, w naszych wspólnotach i w całym świecie!
Chwała i uwielbienie Tobie, o Chryste! Przez swój Krzyż odkupiłeś świat.
Na początku nowego tysiąclecia Tobie zawierzamy nasz trud w służbie tego świata, który Ty miłujesz i który my także kochamy. 
Wspieraj nas mocą Twojej łaski! Amen!