piątek, 27 października 2023

Zaproszenie do parafii Świętego Wojciecha w Wągrowcu.

Witam wszystkich Czytelników :)
W najbliższą niedzielę, 29 października, zapraszam serdecznie na spotkania i wysłuchanie mojego świadectwa do parafii pod wezwaniem Świętego Wojciecha w Wągrowcu.
Cieszę się bardzo, że mogę być w Wągrowcu właśnie w październiku.
Tydzień temu niedziela była dniem liturgicznego wspomnienia Świętego Jana Pawła II - dokładnie w czterdzieści pięć lat po uroczystej Eucharystii sprawowanej na Placu Świętego Piotra, inaugurującej pontyfikat naszego umiłowanego Ojca Świętego, który miał trwać prawie dwadzieścia siedem lat i zakończył się 2 kwietnia 2005 roku o godzinie 21.37, kiedy Papież 
z Polski - Karol Wojtyła - zamknął oczy na Ziemi i odszedł do Domu Wszechmocnego Ojca.
Wciąż jeszcze mamy październik - miesiąc szczególnie związany z Maryją i modlitwą różańcową i z Janem Pawłem II, który ukochał Różaniec i przez całe życie nieustannie w tej modlitwie powierzał Maryi - Niepokalanej Matce Pięknej Miłości swoją posługę, wszystkie osoby szczególnie potrzebujące modlitwy, Polskę, świat i całą ludzkość.
Warto wsłuchiwać się w każde słowo Ojca Świętego i starać się wcielać w życie to wszystko, czego On uczył nas swoim życiem - bezgranicznie zawierzał siebie samego i wszystkie sprawy Maryi i Jej Miłosiernemu Synowi. Warto - za przykładem Jana Pawła II - często odmawiać Różaniec.
W kościele Świętego Wojciecha w Wągrowcu przez cały dzień na koniec Eucharystii będę krótko opowiadać o Rekolekcjach Oazowych III-go stopnia w Rzymie i w Castel Gandolfo, które dane mi było przeżywać wraz ze stu dwudziestoma oazowiczami w sierpniu 1979 roku 
z Ojcem Świętym Janem Pawłem II. Był On naszym najcudowniejszym Gospodarzem, Pomysłodawcą i w jakimś sensie Uczestnikiem tej niezwykłej, najpiękniejszej Oazy.
Z radością wciąż na nowo dzielę się świadectwem tamtych wydarzeń, przypominam 
o wartościach wynikających z każdego słowa Ojca Świętego Jana Pawła II - Znaku i Daru naszych czasów, którego polscy oazowicze nazwali Zwiastunem z Gór.
Po Mszach Świętych zapraszam na krótkie spotkania przy stole z książkami - chętnie porozmawiam i będę wpisywać dedykacje. Szczegóły podaję na afiszu.
Gorąco wszystkich pozdrawiam :) Do zobaczenia w Wągrowcu :)))       Joasia Jurkiewicz
Ojciec Święty Jan Paweł II - Gniezno, 3 czerwca 1997 - Orędzie, fragmenty
(...) Święty Wojciech jest symbolem duchowej jedności Europy. Istotnie, pamięć o tym wielkim Świętym pozostała szczególnie żywa w środkowej Europie.
(...) Świadectwo Świętego Wojciecha jest nieprzemijające, gdyż cechuje je przede wszystkim umiejętność harmonijnego łączenia różnych kultur. Jako człowiek Kościoła zawsze zachowywał niezależność w niestrudzonej obronie ludzkiej godności i w podnoszeniu poziomu życia społecznego.
(...) Święty Wojciech żył w niespokojnych czasach. Przeżył tragedie rodzinne i zmagał się 
z przeszkodami w swoim apostolskim posługiwaniu. Na koniec przyjął śmierć męczeńską, ponieważ nie chciał wyrzec się głoszenia orędzia o Zbawieniu.
(...) W naszym stuleciu - również bardzo burzliwym - ludy Środkowej Europy przeszły straszliwe doświadczenia. Dzisiaj otwierają się przed nimi nowe drogi. 
Trzeba, aby Europejczycy umieli zdecydowanie podjąć wysiłek twórczej współpracy, aby umacniali pokój między sobą i wokół siebie! Nie można pozostawić żadnego kraju - nawet słabszego - poza obrębem wspólnot, które obecnie powstają!
(...) Wzniosłość misji ludzi kierujących polityką polega na tym, że mają oni działać w taki sposób, aby zawsze była szanowana godność każdej ludzkiej istoty!
(...) Wprowadzać w życie najwyższe wartości humanistyczne i duchowe, dawać wyraz swoim przekonaniom religijnym i ukazywać ich wartość innym.
Postępując tą drogą Kontynent Europejski umocni swoją jedność, dochowa wierności tym, którzy położyli podwaliny pod jego kulturę i spełni swoje doczesne powołanie w świecie!
Homilia podczas Mszy Świętej z okazji 1000-lecia śmierci Świętego Wojciecha -                                                                                                                                                  fragmenty
(...) Następcy apostołów wyruszają znów na cały świat, by nauczać wszystkie ludy.
Przy końcu pierwszego tysiąclecia przybywali na ziemię polską synowie różnych narodów już przedtem ochrzczonych, zwłaszcza zaś narodów ościennych.
Wśród nich centralne miejsce zajmuje Święty Wojciech, który przybył do Polski z sąsiedniej 
i pobratymczej krainy czeskiej. Dało to jakby drugi początek Kościołowi na ziemiach Piastowskich. Chrzest w 966 roku, za Mieszka I, zostaje niejako potwierdzony krwią Męczennika. (...) Ziarno, które obumrze, przynosi owoc - plon obfity. (J 12, 24)
(...) Jego misja jest jakby zwieńczeniem ewangelizacji ziem Piastowskich. A to właśnie dlatego, że Wojciech dał świadectwo Chrystusowi ponosząc śmierć męczeńską.
Ciało Męczennika wykupił Bolesław Chrobry i sprowadził je tu, do Gniezna.
Wypełniły się na Wojciechu słowa Chrystusa. Ponad miłość doczesnego życia postawił on miłość do Syna Bożego.
(...) Jest więc Święty Wojciech wielkim Patronem jednoczącego się wówczas w Imię Chrystusa naszego Kontynentu. 
(...) Do prawdziwego zjednoczenia Kontynentu Europejskiego droga jest jeszcze daleka.
Nie będzie jedności Europy, dopóki nie będzie ona wspólnotą ducha!
Ten najgłębszy fundament jedności przyniosło Europie i przez wieki go umacniało chrześcijaństwo ze swoją Ewangelią, ze swoim rozumieniem człowieka i wkładem 
w rozwój dziejów ludów i narodów. Nie jest to zawłaszczanie historii! 
Jest bowiem historia Europy jakby wielką rzeką, do której wpadają liczne dopływy 
i strumienie, a różnorodność tworzących ją tradycji i kultur jest jej wielkim bogactwem.
(...) To właśnie Chrystus - Jezus Chrystus ten sam wczoraj, dziś i na wieki - objawił człowiekowi jego godność! To On jest gwarantem tej godności! 
To Patroni Europy - Święty Benedykt, Święci Cyryl i Metody - oni wszczepili w europejską kulturę prawdę o Bogu i o człowieku. To orszak Świętych Misjonarzy, których dziś przypomina nam Święty Wojciech, niósł europejskim ludom nowinę o miłości bliźniego, 
o miłości nieprzyjaciół nawet - nowinę poświadczoną oddaniem za nich życia.
Tą Dobrą Nowiną - Ewangelią - żyli w Europie przez kolejne stulecia, aż po dzień dzisiejszy, nasi bracia i siostry. Powtarzały ją mury kościołów, opactw, szpitali i uniwersytetów! 
Głosiły ją foliały, rzeźby, obrazy, obwieszczały strofy poezji i dzieła kompozytorów.
Na Ewangelii kładziono podwaliny duchowej jedności Europy!
(...) Tu, z tego miejsca, powtarzam wołanie z początku mojego pontyfikatu: 
Otwórzcie drzwi Chrystusowi! W imię poszanowania praw człowieka, w imię wolności, równości, braterstwa, w imię międzyludzkiej solidarności i miłości wołam - nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi!
Człowieka nie można zrozumieć bez Chrystusa!
Dlatego mur, który wznosi się dzisiaj w sercach, mur, który dzieli Europę nie runie bez nawrotu ku Ewangelii! 
Bez Chrystusa nie można budować trwałej jedności! Nie można tego robić odcinając się od tych korzeni, z których wyrosły narody i kultury Europy i od wielkiego bogactwa minionych wieków!
(...) Święty Wojciech jest ciągle z nami - pozostał w Piastowskim Gnieźnie.
Pozostał w Powszechnym Kościele otoczony chwałą męczeństwa. I z perspektywy tysiąclecia zdaje się przemawiać do nas słowami Świętego Pawła z dzisiejszej Liturgii:
"Tylko sprawujcie się w sposób godny Ewangelii Chrystusowej, abym ja - czy to, gdy przybędę i ujrzę was, czy też będąc z daleka - mógł usłyszeć o was, że trwacie mocno 
w jednym duchu, jednym sercem walcząc wspólnie o wiarę w Ewangelię i w niczym nie dajecie się zastraszyć przeciwnikom." (Flp 1, 27-28)
(...) Prosimy, aby słowa tego testamentu doczekały się spełnienia również w naszym pokoleniu. (...) I przyzywamy Ducha Świętego - Ducha Mądrości i Mocy!
Veni, Creator Spiritus! Amen!

Autor: o Brak komentarzy:

piątek, 20 października 2023

Zaproszenie do parafii Świętej Marii Magdaleny w Kasinie Wielkiej.

Witam serdecznie i zapraszam w najbliższą niedzielę, 22 października, na spotkania ze mną 
i z moją książką - "Zwiastunowi z Gór" - do kościoła pod wezwaniem Matki Bożej Częstochowskiej - parafii Świętej Marii Magdaleny w Kasinie Wielkiej.
Ogromnie się cieszę że w dniu liturgicznego wspomnienia Świętego Jana Pawła II, dokładnie w 45-tą rocznicę Inauguracji Pontyfikatu - uroczysta Msza Święta miała miejsce na Placu Świętego Piotra w Watykanie właśnie 22 października 1978 roku - będę w położonej na terenie Beskidu Wyspowego Kasinie Wielkiej :)))
Miałam już kilkakrotnie okazję dzielić się świadectwem Pierwszej Oazy Rzymskiej w tym pięknym terenie w pobliżu Kasiny - w Ośrodku Rekolekcyjnym na Śnieżnicy, w Mszanie Górnej, w Lubomierzu i w Szczawie. 
W czerwcu 2022 roku, gdy byłam na Śnieżnicy - razem z młodzieżą i księdzem Maciejem - 
z przyjemnością wędrowałam po beskidzkich szlakach śladami księdza Karola Wojtyły :) Świętego Jana Pawła II.
Teraz wracam w te strony, aby pod koniec każdej niedzielnej Eucharystii w kościele Matki Bożej Częstochowskiej dzielić się świadectwem radosnych, niezwykle wartościowych osobistych spotkań z Ojcem Świętym Janem Pawłem II podczas pierwszych Rekolekcji Oazowych odbywających się w Rzymie, w Castel Gandolfo, Asyżu, na Mentorelli i na Monte Cassino w sierpniu 1979 roku, zaledwie w dziesięć miesięcy po objęciu Stolicy Piotrowej przez kardynała Karola Wojtyłę zwanego przez oazowiczów Zwiastunem z Gór.
Po Mszach Świętych zapraszam do stołu z książkami :) Będzie mi bardzo miło spotkać się 
i porozmawiać z osobami, które zainteresują się świadectwem. Będę także, na życzenie czytelników, wpisywać dedykacje do egzemplarzy "Zwiastunowi z Gór".
Szczegółowe informacje podaję na plakacie. 
Wszystkich serdecznie pozdrawiam :))) Do zobaczenia :)                  Joasia Jurkiewicz 
Ojciec Święty Jan Paweł II - Watykan, Plac Świętego Piotra, 22 października 1978 
                                                                                                          - homilia, fragmenty
"Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego!"(Mt 16, 16)
Słowa te wypowiedział Szymon, syn Jony, w pobliżu Cezarei Filipowej.
(...) To były słowa wiary. Słowa te zaznaczają początek posłannictwa Piotrowego w historii Zbawienia w dziejach Ludu Bożego.
(...) Trzeba, aby dzisiaj w tym właśnie miejscu te same słowa zostały wypowiedziane 
i wysłuchane - "Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego!"
Ich zawartość otwiera naszym oczom tajemnicę Boga żywego - tajemnicę, którą Syn zna 
i którą nam przybliżył. Nikt jeszcze nie przybliżył Boga żywego ludziom, nikt Go nie objawił tak, jak to zrobił On sam.
W naszym poznaniu Boga, w naszym dążeniu do Boga jesteśmy zdani bez reszty na potęgę tych słów - "Kto Mnie widzi, widzi Ojca." Tego, który jest Nieskończony, Nieprzenikniony, Niewypowiedziany. Jezus Chrystus - Syn Jednorodzony zrodzony z Maryi Dziewicy stał sie nam bliski w stajni betlejemskiej.
Wy wszyscy, którzy posiadacie nieocenione szczęście wiary, wy wszyscy, którzy jeszcze szukacie Boga, a także wy, których dręczy zwątpienie, zechciejcie przyjąć raz jeszcze - dzisiaj, w tym świętym miejscu - słowa wypowiedziane przez Szymona Piotra.
W tych słowach jest wiara Kościoła, w tych właśnie słowach jest nowa prawda - czyli najwyższa i ostateczna prawda o Człowieku, Synu Boga żywego.
"Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego!"
(...) Nowy następca Piotra na Stolicy Rzymskiej wznosi dzisiaj gorącą, pokorną, ufną modlitwę - "Spraw, Chryste, bym mógł stać się i pozostać sługą Twojej słodkiej władzy. 
Sługą Twojej władzy, która nie przemija. Spraw, abym mógł być sługą - sługą Twoich sług."
Bracia i Siostry - nie bójcie się przygarnąć Chrystusa i przyjąć Jego władzę.
Pomóżcie Papieżowi i wszystkim tym, którzy pragną służyć Chrystusowi - służyć człowiekowi i całej ludzkości.
Nie lękajcie się - otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!
Dla Jego zbawczej władzy otwórzcie granice państw, systemów ekonomicznych 
i politycznych, szerokie dziedziny kultury, cywilizacji, rozwoju! Nie lękajcie się! 
Chrystus wie, co nosi w swoim wnętrzu człowiek. On jeden to wie!
(...) Do was się zwracam, umiłowani moi Rodacy, Pielgrzymi z Polski! (...)
Cóż powiedzieć?! Wszystko, co mógłbym powiedzieć, będzie blade w stosunku do tego, co czuje w tej chwili moje serce, a także do tego, co czują wasze serca. Więc oszczędźmy słów. Niech pozostanie tylko wielkie milczenie przed Bogiem, które jest samą modlitwą.
Proszę was, bądźcie ze mną! Na Jasnej Górze i wszędzie!
 
Nie przestawajcie być z Papieżem, który dziś prosi słowami poety - "Panno Święta, co Jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie!" - i do was kieruję te słowa w takiej niezwykłej chwili.
(...) Wspierajcie mnie dzisiaj i zawsze w waszych modlitwach!
(...) Zwracam się do wszystkich ludzi... Do każdego człowieka - Módlcie się za mnie.
Pomóżcie mi, ażebym mógł wam służyć. Amen! 
Autor: o Brak komentarzy:

piątek, 13 października 2023

Zaproszenie do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Ostrowcu Świętokrzyskim.

Witam serdecznie wszystkich Czytelników i zapraszam w najbliższą niedzielę, 
15 października - w przeddzień czterdziestej piątej Rocznicy Wyboru Księdza Kardynała Karola Wojtyły - do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Ostrowcu Świętokrzyskim.
Ogromnie się cieszę, że wracam do kolejnej parafii tego miasta położonego nad rzeką Kamienną, u podnóża Gór Świętokrzyskich ze świadectwem Pierwszej Oazy Rzymskiej III-go stopnia przeżywanej na zaproszenie i u boku Ojca Świętego Jana Pawła II w sierpniu 1979 roku w Wiecznym Mieście, w Castel Gandolfo i wielu innych pięknych, historycznych miejscach we Włoszech pełnych śladów pierwszych chrześcijan, korzeni Kościoła.
W Ostrowcu Świętokrzyskim byłam już ze świadectwem i z moją książką "Zwiastunowi z Gór" w parafiach Świętego Michała Archanioła i Świętej Jadwigi Królowej - teraz przyszedł czas na Sanktuarium Miłosierdzia Bożego, w którym w minionych latach kilkakrotnie miałam okazję przyklęknąć przed Najświętszym Sakramentem, pomodlić się... 
Bardzo chciałam dłużej pobyć właśnie tutaj i oto spełnia się moje pragnienie w tak szczególnym czasie - w Dniu Papieskim :)
Przez całą niedzielę, pod koniec każdej Eucharystii, będę krótko opowiadać o niezwykłych Rekolekcjach Oazowych przeżytych ponad czterdzieści cztery lata temu w czynnej obecności Świętego Jana Pawła II, o nieprzemijających wartościach wynikających z każdego słowa, gestu naszego Ojca Świętego - o niezatartych pieczęciach w sercu, które pozostały we mnie na całe dorosłe życie.
Po Mszach Świętych zapraszam osoby zainteresowane świadectwem do stołu z książkami.
Będzie czas na chwilę rozmowy i możliwość nabycia książki z dedykacją.
Szczegółowe informacje są podane na załączonym afiszu.
15 października jest także dniem wyborów parlamentarnych - po Mszy Świętej południowej pójdę oddać mój głos dla dobra naszej Ojczyzny. Wszystkich gorąco pozdrawiam :) 
Do zobaczenia w Ostrowcu Świętokrzyskim :)))                        Joasia Jurkiewicz
Trwa październik - miesiąc szczególnie poświęcony Maryi i modlitwie różańcowej. 
Różaniec bardzo ukochał ksiądz Karol Wojtyła - Ojciec Święty Jan Paweł II. Odmawiał tę modlitwę każdego dnia nieustannie i zachęcał Lud Boży, aby modlić się na Różańcu.
Castel Gandolfo, 1 października 1995 
Powtarzając dobrze znane i drogie sercu modlitwy - Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu... - człowiek skupia się na rozważaniu Tajemnic Zbawienia i przedstawia Bogu za wstawiennictwem Maryi potrzeby własne i całej ludzkości prosząc Chrystusa o siły, by mógł bardziej konsekwentnie i wielkodusznie żyć Ewangelią.
Kiedyś powszechny był zwyczaj codziennego odmawiania Różańca w rodzinie.
Jak dobroczynne owoce przyniosłaby ta praktyka także dzisiaj! Maryjny Różaniec oddala niebezpieczeństwa rozpadu rodziny, jest niezawodną więzią jedności i pokoju.
Ludźmierz, 7 czerwca 1997
Lud podhalański, który odznacza się prostą i głęboką wiarą, zawsze miał poczucie tego, jak wspaniałym źródłem życia duchowego może być modlitwa różańcowa. 
Od wieków z różańcem w ręku przychodzili tu pielgrzymi różnych stanów - rodziny i całe parafie - aby od Maryi uczyć się miłości do Chrystusa. I wybierali w ten sposób szkołę najlepszą. Rozważając bowiem Tajemnice Różańcowe patrzymy na Misterium życia, męki, śmierci i Zmartwychwstania Pana Jej oczyma. Przeżywamy je tak, jak Ona w Swym Matczynym Sercu je przeżywała. 
Odmawiając Różaniec rozmawiamy z Maryją, powierzamy Jej ufnie wszystkie nasze troski 
i smutki, radości i nadzieje. Prosimy o to, by pomagała nam podejmować Boże plany i by upraszała u Syna łaskę potrzebną do wiernego ich wypełniania.
Ona - Radosna, Bolejąca, Chwalebna zawsze u boku Syna - jest równocześnie obecna pośród naszych codziennych spraw.
Autor: o Brak komentarzy:
Subskrybuj: Posty (Atom)