Joanna Jurkiewicz-Zwiastunowi z Gór: "Wszyscy jesteśmy wezwani do świętości i tylko święci mogą odnowić ludzkość" - Święty Jan Paweł II - 1 i 2 listopada, Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny.

(1 J 3, 2-3) Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się to objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jaki jest. Każdy zaś, kto pokłada w Nim nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty.

Ojciec Święty Jan Paweł II - XIII Światowe Dni Młodzieży, 1997, Orędzie - fragment

(...) "Bądźcie świętymi, bo i Ja jestem Święty, Pan, Bóg wasz!" (Kpł 19, 2)

Świętość wydaje się celem trudnym, osiągalnym tylko dla ludzi zupełnie wyjątkowych, albo dla tych, którzy odrywają się całkowicie od życia i kultury swojej epoki.

W rzeczywistości świętość jest darem i zadaniem zakorzenionym w Chrzcie i Bierzmowaniu, powierzonym wszystkim członkom Kościoła w każdej epoce.

Jest darem i zadaniem dla świeckich tak samo, jak dla zakonników i kapłanów, w sferze prywatnej tak, jak w działalności publicznej, w życiu zarówno jednostek, jak rodzin i wspólnot.

Ojciec Święty Jan Paweł II - XV Światowe Dni Młodzieży, 1999, Orędzie - fragment

Bóg stworzył nas, byśmy mieli udział w Jego własnym życiu - powołuje nas, byśmy byli Jego dziećmi, żywymi członkami mistycznego Ciała Chrystusa, świetlanymi świątyniami Ducha Miłości. Wzywa nas, byśmy należeli do Niego, pragnie, aby wszyscy byli święci.

Młodzi przyjaciele, miejcie świętą ambicję być świętymi tak, jak On jest Święty!

(...) Gdybyśmy mieli liczyć na ludzkie siły, cel ten rzeczywiście zdawałby się nieosiągalny.

(...) Choć droga jest trudna, wszystko możemy w Tym, który jest naszym Odkupicielem.

Nie zwracajcie się zatem do nikogo, poza Jezusem. Nie szukajcie gdzie indziej tego, co tylko On może wam dać, bo "nie ma w żadnym innym Zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni. (Dz 4, 12)

Z Chrystusem świętość - czyli cel jaki Bóg wyznacza każdemu ochrzczonemu - staje się osiągalna. (...) Niech z całego Kościoła wzniesie się "hymn uwielbienia i wdzięczności ku Ojcu, który w swej niezrównanej miłości dozwolił, byśmy byli w Chrystusie współobywatelami świętych i domownikami Boga." (Ef 2, 19)

Karol Wojtyła - "Rozważania o śmierci - Mysterium Paschale" - fragment

Nurtów mijania nie zatrzymasz. Jest ich wiele -

biegną wokół, tworzą pole, w którym przemijasz sam,

pogodzony, bo jednak coś wzbiera,

bo rośnie wokoło świat.

I we mnie

coś zostaje z dziedzictwa i coś z zapowiedzi -

nurt mijania jest też nurtem wzbierania.

Tych nurtów nie wytrzymasz do końca,

pójdą dalej - sam opadniesz poniżej, to wiesz

na pewno

i w proch się obrócisz, to wiesz

na pewno -

istniejesz stale ku śmierci istniejąc wciąż ku przyszłości,

ona stale wstępuje w twój nurt.

Czy wyzwoli cię z pól przemijania?

Czy odbierze istnieniu całą przeszłość i przyszłość zarazem?

Mysterium Paschale -

tajemnica Przejścia,

w której

jest odwrócony porządek mijania,

gdyż przemija się od życia ku śmierci -

takie jest doświadczenie i oczywistość taka.

Przechodzenie poprzez śmierć ku życiu

jest tajemnicą.

Tajemnica - to zapis głęboki

dotychczas nie odczytany do końca,

poczuwany, niesprzeczny z istnieniem

(czyż nie bardziej sprzeczna jest śmierć?)

Jeśli Ktoś odsłoni ten zapis

i odczyta i sprawdzi na sobie

i PRZEJDZIE -

wówczas dotykamy śladów

i przyjmujemy sakrament, w którym pozostał

Ten, co odszedł...

i przemijając nadal ku śmierci,

trwamy w przestrzeni tajemnicy.

(Hi 19, 25-27) Ja wiem, że mój Obrońca żyje! Jako ostatni stanie nad moim prochem. Potem okryje mnie skórą i żywy Boga zobaczę. Ja sam Go zobaczę, nie ktoś obcy, będę Go widział na własne oczy.

Andrzej Madej OMI - "Chryste" - Ukraina walczy o niepodległość, 29 marca 2022

Fale gniewu groźnie się podnoszą i z chwili na chwilę rośnie w ludziach złość.

Nie dozwól, by tych, którzy przeżyli, strawił ogień nienawiści.

jesteśmy z Twojej szkoły.

uczysz nas kochać nieprzyjaciół i wszystko wszystkim przebaczać.

płaczesz w płaczących,

w dni kiedy śmierć zbiera swoje żniwo.

Ty, który trzeciego dnia powstałeś z martwych

podniesiesz z prochu tych,

których w pośpiechu i bez pieśni

pochowano w dołach śmierci.

Święty Jan Paweł II - Watykan, Anioł Pański, 1 listopada 2004, rozważanie - fragment

Radujmy się wszyscy w Panu obchodząc uroczystość ku czci Wszystkich Świętych.

Kościół pielgrzymujący po Ziemi kieruje spojrzenie ku Niebu i przyłącza się z radością do chóru tych, którym Bóg dał udział w Swej Chwale. Jest to Świętych obcowanie!

Właśnie w świetle tej zdumiewającej tajemnicy będziemy jutro obchodzić doroczne wspomnienie wszystkich Wiernych Zmarłych.

Liturgia wzywa nas, byśmy otworzyli serca i modlili się za wszystkich, a zwłaszcza za dusze, które najbardziej potrzebują Bożego Miłosierdzia.