

https://www.parafiastefanowka.pl/aktualno%C5%9Bci/og%C5%82oszenia/2019/09/08/xxiii-niedziela-zwyk%C5%82a/
Pod koniec każdej Eucharystii opowiem krótko o wartościach spotkań z Janem Pawłem Wielkim w sierpniu 1979 roku, a po Mszach Świętych z przyjemnością spotkam się z czytelnikami przy stole z książkami - szczegółowe informacje podaję na afiszu :)
Wcześniej, w piątek wieczorem, spotkam się na dłużej ze wspólnotą młodzieży działającej w Ruchu Światło-Życie :)))
Ze wzruszeniem i radością oczekuję także sobotniego wieczoru - w Kobyłce w Święto Podwyższenia Krzyża Świętego, jak tysiące osób w Polsce, będziemy się wspólnie modlić ze wszystkimi wiernymi zgromadzonymi na lotnisku Kruszyn we Włocławku oraz na terenie całej naszej Ojczyzny w świątyniach, w domach, na ulicach, placach, drogach - przy kapliczkach i krzyżach przydrożnych spotkamy się wszyscy w wydarzeniu "Polska pod Krzyżem".
https://www.polskapodkrzyzem.pl/#o-wydarzeniu
Pozdrawiam gorąco :) Z Panem Bogiem. Joasia
“Będą patrzeć na Tego, którego przebili” – te słowa kierują nasz wzrok ku Krzyżowi Świętemu, ku drzewu krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata. “Nauka bowiem krzyża – jak pisze św. Paweł – która jest głupstwem dla świata, dla nas jest mocą Bożą” (por. 1 Kor 1,18). Rozumieli to dobrze mieszkańcy Podhala. I kiedy kończył się wiek XIX, a rozpoczynał współczesny, ojcowie wasi na szczycie Giewontu ustawili krzyż. Ten krzyż tam stoi i trwa. Jest niemym, ale wymownym świadkiem naszych czasów. Rzec można, iż ten jubileuszowy krzyż patrzy w stronę Zakopanego i Krakowa, i dalej - w kierunku Warszawy i Gdańska. Ogarnia całą naszą ziemię od Tatr po Bałtyk. Chcieli wasi ojcowie, aby Chrystusowy krzyż królował w sposób szczególny na Giewoncie. I tak się też stało. Wasze miasto rozłożyło się u stóp krzyża, żyje i rozwija się w jego zasięgu. I Zakopane, i Podhale. Mówią o tym również przydrożne kapliczki pięknie rzeźbione, z troską pielęgnowane. Chrystus towarzyszy wam w codziennej pracy i na szlakach górskich wędrówek. Mówią o tym kościoły waszego miasta, te stare, zabytkowe, kryjące w sobie całą tajemnicę ludzkiej wiary i pobożności, a także te nowe, niedawno powstałe dzięki waszej ofiarności, jak chociażby parafialny kościół Świętego Krzyża. Umiłowani bracia i siostry, nie wstydźcie się krzyża. Starajcie się na co dzień podejmować krzyż i odpowiadać na miłość Chrystusa. Brońcie krzyża, nie pozwólcie, aby Imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu społecznym czy rodzinnym. Dziękujmy Bożej Opatrzności za to, że krzyż powrócił do szkół, urzędów publicznych, szpitali. Niech on tam pozostanie!
Niech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie. Niech przypomina nam o miłości Boga do człowieka, która w krzyżu znalazła swój najgłębszy wyraz (...)"
Krzyż i dziecko - Cyprian Kamil Norwid
Ojcze mój! Twa łódźNiech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie. Niech przypomina nam o miłości Boga do człowieka, która w krzyżu znalazła swój najgłębszy wyraz (...)"


wprost na most płynie -
maszt uderzy!.... Wróć...
lub wszystko zginie.
Patrz! Jaki tam krzyż,
krzyż niebezpieczny -
maszt się niesie wzwyż,
most mu poprzeczny -
- Synku! Trwogi zbądź,
to znak - zbawienia -
Płyńmy! Bądź co bądź -
patrz, jak się zmienia...
Oto wszerz - i wzwyż
wszystko - toż samo...
- Gdzie się podział Krzyż?
- Stał się nam Bramą!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz