We wtorek, 24 lutego wróciłam z prastarego grodu, jednego z głównych siedzib Królestwa Polskiego, Sandomierza i do dzisiaj mam w oczach piękno kościoła pod wezwaniem Nawrócenia Świętego Pawła Apostoła, w którym byłam przez całą niedzielę 22 lutego ze świadectwem i promocją mojej książki "Zwiastunowi z Gór" :)
http://www.swpawel.medox.pl/index.php/o-sw-pawle
http://www.swpawel.medox.pl/index.php/o-sw-barbarze
Kiedy o godzinie 6.00 rano, na pół godziny przed pierwszą Mszą Świętą, weszłam do niewielkiej
z wrażenia - meble, szafy, malowidła, cały wystrój został zachowany sprzed kilkuset lat, myślę, że co najmniej z XVII wieku. Pytałam o zabytkowe przedmioty księdza proboszcza Krzysztofa Rusieckiego - trwają starania, aby zajęli się zakrystią konserwatorzy zabytków, żeby wpisano to miejsce na listę ochrony Światowego Dziedzictwa Kultury.
Wiele kościołów w Polsce, to miejsca naznaczone wiekami historii państwa - można, zapoznając się z ich dziejami, wyobrazić sobie ludzi, wydarzenia, które się z nimi wiązały. Tak jak napisałam w moich wspomnieniach z Pierwszej Oazy w Rzymie, często kładę dłoń na różnych przedmiotach, kamiennych kropielnicach, murach, framugach wejść do świątyń - odbieram wówczas tamtą atmosferę, mam
Natomiast w kościele, po prawej stronie, nad bocznym wejściem, znajduje się piękny obraz przedstawiający Narodzenie Pana Jezusa, przywieziony z Wenecji. Obraz wyjątkowej urody zrobił na mnie ogromne wrażenie - jest namalowany techniką olejną, styl renesansowej włoskiej szkoły malarstwa z XVI - go wieku, w którym został wykonany - do kościoła w Sandomierzu przywiózł to wspaniałe dzieło sztuki jeden z księży proboszczów.
z czytelnikami "Zwiastunowi z Gór". Jak zawsze, wiele dedykacji wpisywałam dla całych rodzin,
z nazwiskiem, a czasem bezimiennie - z myślą
o tym, że książka będzie "wędrowała", przekazywana kolejnym osobom nie tylko w ramach jednej rodziny. Takie deklaracje odbieram również jako radosny dar - jeszcze nie znając treści książki, zaledwie po wysłuchaniu świadectwa, wiele osób myśli o tym, aby przeczytać wspomnienia i przekazać następnym - szczególnie treści, które powiedział do nas Ojciec Święty i prosił, aby
to przesłanie nieść dalej. Dla mnie radosna jest świadomość, że po ponad trzydziestu latach, życzenie Świętego Jana Pawła II spełnia się
w jakimś stopniu, wartości, o których mówił do nas - wówczas młodych oazowiczów - w Ogrodach Castel Gandolfo w sierpniu 1979 roku, rozprzestrzeniają się, docierają do coraz większej ilości wiernych w Polsce.
Były także - jak każdej niedzieli - równie ważne, radosne - dedykacje indywidualne, świadczące
o osobistych więziach, uczuciach.
i dwanaście lat - Tomek i Karolina
i chyba około piętnastoletnia, najstarsza, Agata - poprosili
o dedykację w książce dla kochanej babci, Elżbiety, która tego dnia nie mogła przyjść na Mszę Świętą, została w domu z powodu choroby.
Babcia Maria kupiła "Zwiastunowi
z Gór" dla swojej dorosłej wnuczki, Angeliki - przeczyta książkę, a za kilka miesięcy podaruje wnuczce jako dodatek do upominku ślubnego.
Podeszła młoda mama z malutką, cztero-pięcioletnią Zosią i jej starszym bratem, Karolem - mama poprosiła o dedykację dla dzieci od rodziców, na co mała Zosia zawołała
i Dziadkiem" :) Oczywiście, tak właśnie napisałam - w oczach dzieci, szczególnie Zosi - Karol jest starszy, bardziej panuje nad emocjami - było tyle miłości do babci, dziadka, rodziców, tak wielkie błaganie, żeby o nich też napisać, że nie mogłam postąpić inaczej - upewniłam się, pytając mamę dzieci i ostatecznie zgodziła się na taką dedykację, jaką zaproponowali najmłodsi :)))
Podczas świadectwa wspominałam o fakcie, że dzień beatyfikacji Ojca Świętego wypadł akurat
w dniu moich pięćdziesiątych urodzin - podeszła po książkę i poprosiła o dedykację pani Kazimiera - podzieliła się ze mną wiadomością, że jej siedemdziesiąte drugie urodziny wypadły w dniu kanonizacji Jana Pawła II :)))
z naszym umiłowanym Ojcem Świętym, również trasy pielgrzymkowe w Polsce, a także osobiste uczestnictwo w uroczystościach pogrzebowych, beatyfikacyjnych, kanonizacyjnych na Placu Świętego Piotra w Rzymie, modlitwę przy grobie Świętego Jana Pawła II.
o tym, że wielkim zaszczytem i darem dla niego był fakt, że został przydzielony do służby ochrony Ojca Świętego podczas trzech pierwszych pielgrzymek do Ojczyzny - w 1979. 1983 i 1987 roku.
Książki z dedykacjami nabyło dla siebie i rodzin kilka małżeństw oazowych, nadal czynnie działających w formacji Domowego Kościoła
w Sandomierzu. Dwa dodatkowe egzemplarze zadedykowałam dla zaprzyjaźnionych małżeństw
z innej parafii - jedna z książek będzie upominkiem z okazji pięćdziesiątej rocznicy ślubu :)
Jestem wdzięczna księdzu proboszczowi Krzysztofowi Rusieckiemu, księżom wikariuszom, Krzysztofowi i Marcinowi oraz Mamie księdza proboszcza za gościnność, umożliwienie mi prezentacji książki, mówienia świadectwa, za serdeczną opiekę podczas całej niedzieli 22 lutego. Wspaniale czułam się zarówno w pięknej, historycznej świątyni, jak i pod gościnnym dachem pełnej rodzinnego ciepła plebanii.
Cieszę się bardzo, ponieważ przy okazji kilkudniowego pobytu w Sandomierzu i w Tarnobrzegu - gdzie miałam zapewnione noclegi w pokoju służbowym przedsiębiorstwa "Karabela"
i byłam równie gościnnie przyjęta dzięki Prezesowi firmy - mogłam porozmawiać z kilkoma księżmi proboszczami diecezji sandomierskiej. Terminy są już ustalone i w najbliższych miesiącach będę kilkakrotnie wracać ze "Zwiastunem z Gór" do Sandomierza i Tarnobrzega, a w przyszłości może odwiedzę również inne okoliczne miejscowości pięknej ziemi sandomierskiej :)
Wszystkich gorąco pozdrawiam :) Joasia Jurkiewicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz